نتایح جستجو

برای نگارم دستان مرا به خاطر داری؟ همان یاس های بیقراری که محتاج نوازشند... لمس کن آوازه عطرشان را.. بپوشان سایه سردشان را... تا عمق تنهایت پیش می روند... اگر تو بخواهی...دستان دنیا را می گیرند... و خوشبخت می شوند... نازنین فاطمه جمشیدی

فرمان روای هستی دلم گرفته از این روزگار... آرزو دارم روزی بیاد بهار... :gol: در این ماتمکده غریب دنیا هیچ چیز نیست بدون ریا... :gol: در این لحظات آشفتگی... در آرزوی رسیدن به آزادگی :gol: شدم دلتنگ لحظات شادی مثل حس یه پرنده به آزادی :gol: یه خورشید محکوم به...

نگار نازنین مرا به تو هیچ تملکی نیست جز آنکه با هر نفس دلتنگت می شوم

[IMG]

زیبایی اسمان زندگی ام , به درخشش توست ماه من

برای مرجانم کنار دریا که می نشینم تو را به کام دل می بینم... در پی عیشی مدام، جرعه ای از محبت را نفس می کشم... ساحل مرا در آغوش می گیرد... نسیمی از جنس نوازش، اندیشه ها ی مواج را بی تاب می کند... قاصدک های متلاطم، خاطراتم را می پراکنند... و من به سِحر عشق، به تو... به...

برای نگارم مرا با آغوشت که می پوشانی حديث كهنه‌ي غم به شادی تفسیر می شود... در این روایت راز آلود عطر نفس هایت بر تار و پود وجودم می نشیند...فاصله را از سکه می اندازد... و قلم سبز واژهایم سکوت را می بوسد... حال که هستی ام را به باهایت ذبح کرده ام...تلاطم قاصدک های عشق را پذیرا باش...

برای نگارم عطش هم اغوشی تو به وجد می آورد قاصدک های دلم را... نگاهم را بخوان... از باده احساس تو مست شده ام و لیلی وار تو را می خوانم... مرا در حصار دستانت محصور بدار که بی تو ماندن را تاب ندارم... نازنین فاطمه جمشیدی

برای نگارم در جاده های باران زده عشق... درختان در هم می پیچند... پرندگان شورمندانه می خوانند... زمین جای پای عشاق را می بوسد... ابرآلاچیقی از آرامش... از نوازش می سازد.. و من درمیان جشن باشکوه باران...در میان اعجازی از آسمان... هم پای تو می شوم... به آغوش تو تکیه می زنم...

[IMG]

برای نگارم خورشید تن طلایی معشوقش را...جاده سبز را... در آغوش دارد ... و من تورا... هر دو مستانه، همچون پیچکی به دور نگار خود پیچیده ایم... دلمان رهن عشق است ونگاهمان کتیبه احساسی، از جنس نوازش... از سکوتی پر از خواهش... نگاهم را بخوان... احساسم را بدان... این منم که در...

[IMG]

برای نگارم امروز مرگ تنهایی منه٬ از غریبی دل کندنه لحظه عاشق شدن و لحظه دل سپردنه دلمو می سپارم به تو٬ قبلتو پس می گیرم تو می شی شاهزاده من٬ منم واسه تو میمیرم میمیرم و زنده میشم تا تو هم بگی دوستت دارم محبوب دلم تویی ٬ از تو چیزی کم ندارم وقتی دستت توی دستمه٬...

برای نگارم کاش من نسبت به تمامی کبوتران عالم تملک داشتم... آن وقت می توانستم تا بی نهایت نامه بنویسم... به پای هر کدام شان ببندم و همه را به سوی تو روانه کنم... افسوس...من قاصدی ندارم ... تو ممکن است هیچ زمانی نامه های مرا نخوانی... و من در حسرت دیدار تو بمانم... نازنین فاطمه جمشیدی

مرجان عزیزم شرمنده نشکرام تموم شده...الهی من فدای مهربونیات بشم...

از همه دوستانی که نشریف اوردند و این تاپیک رابا نامه های زیبا و قلم شیوای خود مزین کردند بی نهایت سپاسگذارم:gol::gol:

ورق پاره های دیروزم را برمی دارم... تمامی سطرها پر از دلتنگی من است... جایی میان کلماتم باز می کنم ونام تازه تورا می نویسم... تورا همه می می شناسند... حتی سنگ هایی که قلبی ندارند... همه گلها بوی تورا می دهند و عطر نفس های تورا تداعی می کنند... حتی باران به عشق دیدن تو درخیابان ها قدم...

مخاطب خاص ندارم... مخاطب خاص ندارم... نقدیم به تمام کسانی که دل را با عقل پاسخ می دهند.. چند بار مراشکستی؟ یادت می آید؟ دیگر برایم تفاوتی ندارد... نسیم نفسهای چه کسی دریای گونه هایت را می بوسد... برایم اهمیت ندارد که در حصار آغوش چه کسی محصور شده ای...