همسفرم!
مرا به صلیب دستانت بکش...
این قطره های زلال باران است که برتن ظریف من می نشیند
و مرا به مامن گاه آغوشت می کشاند...
لبانم را از ترنم بوسه های نمناک ات معطر می کند
و مرا لیلی تو می خواند...
روح مرا در این معاشقه ی روحانی به آسمان بفرست...
تا بتوانم ابر های دلتتگی ام را پس و پیش...