نتایح جستجو

از مرگ ‚ من سخن گفتم چندان که هیاهوی سبز بهاری دیگر از فرا سوی هفته ها به گوش آمد، با برف کهنه که می رفت از مرگ من سخن گفتم. و چندان که قافله در رسید و بار افکند و به هر کجا بر دشت از گیلاس بنان آتشی عطر افشان بر افروخت، با آتشدان باغ از مرگ من سخن گفتم. *** غبار آلود و خسته از راه دراز خویش...

می خور که به زیر گل بسی خواهی خفت بی مونس و بی رفيق و بی همدم و جفت زنهار به کس مگو تو اين راز نهفت هر لاله که پژمرد نخواهد بشکفت

اجزای پياله ای که در هم پيوست بشکستن آن روا نمی دارد مست چندين سر و ساق نازنين و کف دست از مهر که پيوست و به کين که شکست

جنگ یک روزنه با خواهش نور جنگ یک پله با پای بلند خورشید جنگ تنهایی بایک آواز جنگ زیبای گلابی ها با خالی یک زنبیل جنگ خونین انار و دندان جنگ نازی ها با ساقه ناز جنگ طوطی و فصاحت با هم جنگ پیشانی با سردی مهر حمله کاشی مسجد به سجود حمله باد به معراج حباب صابون حمله لشکر پروانه به برنامه...

به خاک من گذری کن چو گل گریبان چاک که من چو لاله به داغ تو خفته‌ام در خاک چو لاله در چمن آمد به پرچمی خونین شهید عشق چرا خود کفن نسازد چاک سری به خاک فرو برده‌ام به داغ جگر بدان امید که آلاله بردمم از خاک چو خط به خون شبابت نوشت چین جبین چو پیریت به سرآرند حاکمی سفاک بگیر چنگی و راهم بزن...

مردم گروه ساقط مردم دلمرده و تكیده و مبهوت در زیر بار شوم جسد هاشان از غربتی به غربت دیگر می رفتند و میل دردناك جنایت در دستهایشان متورم میشد گاهی جرقه ای جرقه ناچیزی این اجتماع ساكت بی جان را یكباره از درون متلاشی می كرد آنها به هم هجوم می آوردند مردان گلوی یكدیگر را با كارد میدریدند...

میبرتش میبرتش از توی این همبونه كرم و كثافت و مرض به آبیای پاك و صاف آسمون میبرتش به سادگی كهكشوی می برتش آب از سر یه شاپرك گذشته بود و داشت حالا فروش میداد علی كوچیكه نشسته بود كنار حوض حرفای آبو گوش میداد انگار كه از اون ته ته ها از پشت گلكاری نورا یه كسی صداش می زد آه میكشید دس عرق...

سراپا درد افتادم به بستر شب تلخی به جانم آتش افروخت دلم در سینه طبل مرگ می کوفت تنم از سوز تب چون کوره می سوخت ملال از چهره مهتاب می ریخت شرنگ از جام مان لبریز میشد به زیر بال شبکوران شبگرد سکوت شب خیال انگیز می شد چه ره گم کرده ای در ظلمت شب که زار و خسته واماند ز رفتار ز پا افتاده بودم تشنه بی...

قهر مکن ای فرشته روی دلارا ناز مکن ای بنفشه موی فریبا بر دل من گر روا بود سخن سخت از تو پسندیده نیست ای گل رعنا شاخه خشکی به خارزار وجودیم تا چه کند شعله های خشم تو با ما طعنه و دشنام تلخ اینهمه شیرین چهره پر از خشم و قهر اینهمه زیبا ناز ترا میکشم به ددیه منت سر به رهت مینهم به عجز و تمنا از تو...

الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم

با نام خدا پروردگار عقلا و با سلام و آرزوی سلامتی و ترقی همه و موفقیت هرکه همراه چون به نص قرآن استغفار دفع بلا می نماید ؛ و به نص قرآن ، قدرت دفع بلای استغفار ، معادل وجود ذی جود رسول اکرم - صلی الله علیه و آله و سلم - می باشد ؛ چرا که در قرآن فرموده : " ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما...

The essential sadness is to go through life without loving But it would be almost equally sad to leave this world without ever telling those you love بد ترین غم اینه که وارد زندگی بشی که توش عشق وجود نداشته باشه تقریبا مثل این میمونه که این دنیا رو ترک کنی بدون اینکه به کسایی که دوسشون داری...

من خدا را دارم ،،، ســــــفری می باید ســـفری بی همراه گم شدن تا ته تنهایی محض سازکم با من گفت : هرکجا لرزیدی،،، از سفر ترسیدی تو بگو از ته دل ،،، من خدا را دارم من و سازم چندیست که فقط با اوئیم...

در کوچه های زندگی راه را گم کرده ام یا رب صدایم کن که باز بیراهه پیدا کرده ام

خداوندا نمي داني که انسان بودن و ماندن در اين دنيا چه دشوار است چه زجري مي کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است

ترجمه دعای امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) به هنگام افطار در کتاب «صحیفه رضویه جامعه»را می خوانید. در دعای شصت و یکم کتاب «صحیفه رضویه جامعه» که ترجمه آن، اردیبهشت امسال با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران رونمایی شد، دعای امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) هنگام افطار بدین...

به انتظار نبودي ز انتظار چه داني ؟ تو بيقراري دلهاي بيقرار ، چه داني ؟ نه عاشقي که بسوزي، نه بيدلي که بسازي تو مست باده نازي ، از اين دو کار ، چه داني ؟ هنوز غنچه نشکفته اي به باغ وجودي تو روزگار گلي را که گشته خوار چه داني ؟ تو چون شکوفه خندان و من چو ابر بهاران تو از گريستن ابر نو...

انتظار… شش حرف و چهار نقطه، کلمه ی کوتاهیست، اما سالها طول خواهد کشید تا بفهمی یعنی چه. کاش منتظرت نبودم، کاش می شد گفت “یادت مرا فراموش”

.امان از این بوی پاییز و آسمان ابری ، که آدم نه خودش میداند دردش چیست و نه هیچ‌کس دیگری ............... فقط میدانی که هر چه هوا سردتر میشود , دلت آغوش ِگرمتری می خواهد...!

گاهی وقت ها .. دلت می خواهد با یکی مهربان باشی ! دوستش بداری ؛ وَ برایش چای بریزی ، گاهی وقت ها .. دلت می خواهد یکی را صدا کنی بگویی : سلام ؛ می آیی قدم بزنیم ؟! گاهی وقت ها .. دلت می خواهد یکی را ببینی ! گاهی وقت ها .. آدم چه چیزهایِ ساده ای را ندارد ... !