منم خستم.یه جورایی دچار یاس فلسفی شدم!!!اونقد که گاهی ازقات اونقد ناامید میشم که مدتها از اتاقم بیرون نمیام.هیشکی نیس که به دردودلای ماها گوش کنه غیر از خدا......اره فقط اونه. نمیخوام شعار بدم ولی اگه بااونم حرف نزنم گاهی اوقات از فرط ناراحتی به مرز انفجار میرسم...............:crying2::wallbash: