نتایح جستجو

در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد

حافظ حافظ لب باز مگیر یک زمان از لب جام تا بستانی کام جهان از لب جام در جام جهان چو تلخ و شیرین به هم است این از لب یار خواه و آن از لب جام

وای تو که نمی‌دونی چه خبره تو کله‌ی من دانشگاه انگلیسی بیرون فرانسه بوردا تورکی فارسی‌و یادم نره خیلی هنر کردم من دیگه برم بخوابم گئجن خیر اولسون:gol::gol:

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

وارول سنین لطفون وار شب بخیر چی می‌شه؟

یادم بود قرار بود برات یه هدیه بفرستم ولی یادم نبود قول بلیط دوبی داده باشم

چه قولی؟

[IMG]

YOHANNA - Is it true? YOHANNA - Is it true? You say you really know me, not afraid to show me what is in your eyes Tell me about the rumours Are they only rumours? Are they only lies? Falling out of a perfect dream, coming out of the blues. Is it true? Is it over? Did I throw it...

همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست از سر کوی تو زان رو که عظیم افتادست

خورشيد، زخم خورده، گسسته، گداخته، مي رفت و اشك سرخش. بر آب مي چكيد . در بيشه زار دريا، مي گشت ناپديد ! *** ديگر دلم به ماتم مرگش نمي تپبد ! بازيگران شعبده را مي شناختم ! فردا دوباره از دل امواج مي دميد ! من ، خسته، زخم خورده، گسسته ... در بيشه زار حسرت خود، مي گداختم ! *****

دل نازک به نگاه کجی آزرده شود خار در دیده چو افتاد کم از سوزن نیست

دل جز به دو زلف مشکبارش ندهند جان جز به دو لعل آبدارش ندهند در بارگه وصل، جلالش می‌گفت: این سر که نه عاشق است بارش ندهند

عراقی عراقی ملک دو جهان را به طلبکار دهند وین سود و زیان را به خریدار دهند بویی که صبا ز کوی جانان آورد وقت سحر آن را به من زار دهند

ز خواب، نرگس مست تو سر گران برخاست خروش و ولوله از جان عاشقان برخاست چه سحر کرد ندانم دو چشم جادوی تو؟ که از نظارگیان ناله و فغان برخاست به تیر غمزه، ازین بیش، خون خلق مریز که رستخیز به یکباره از جهان برخاست بدین صفت که تو آغاز کرده‌ای خونریز چه سیل خواهد ازین تیره خاکدان...

باز مرا در غمت واقعه جانی است در دل زارم نگر، تا به چه حیرانی است دل که ز جان سیر گشت خون جگر می‌خورد بر سر خوان غمت باز به مهمانی است چون دل تنگم نشد شاد به تو یک زمان باز گذارش به غم، کوبه غم ارزانی است تا سر زلفین تو کرد پریشان دلم هیچ نگویی بدو کین چه پریشانی است؟...

می روان کن ساقیا، کین دم روان خواهیم کرد بهر یک جرعه میت این دم روان خواهیم کرد دردیی در ده، کزین جا دردسر خواهیم برد ساغری پر کن، که عزم آن جهان خواهیم کرد کاروان عمر ازین منزل روان شد ناگهی چون روان شد کاروان، ما هم روان خواهیم کرد چون فشاندیم آستین بی‌نیازی بر جهان دامن...

امروز مرا در دل جز یار نمی‌گنجد وز یار چنان پر شد کاغیار نمی‌گنجد در چشم پر آب من جز دوست نمی‌آید در جان خراب من جز یار نمی‌گنجد این لحظه از آن شادم کاندر دل تنگ من غم جای نمی‌گیرد، تیمار نمی‌گنجد این قطرهٔ خون تا یافت از لعل لبش رنگی از شادی آن در پوست چون نار نمی‌گنجد...

sounds great

how is your mood right now?