نتایح جستجو

ای مرا آزرده از خود ، گر پشیمانی بیا نغمه های ناموافق گر نمی خوانی بیا تا که سرپیچیدی از راه وفا ؛ گفتم : برو جز وفا اکنون اگر راهی نمی دانی ، بیا یکنفس با من نبودی مهربان ای سنگدل ز آنهمه نامهربانی گر پشیمانی بیا تاب رنجوری ندارم در پی رنجم مباش گر نمی خواهی که جانم را برنجانی بیا خود تو دانی...

رازي كه بر غير نگفتيم و نگوييم با دوست بگوييم كه او محرم راز است

در دلم بود كه بي دوست نباشم هرگز چه توان كرد كه سعي من و دل باطل بود

بوسه های تو تسکینم می دهد خوابی شیرین که در انتظار تعبیرش نبودی بارانی که دانه دانه تمیز می شود و روی گونه من می نشیند کاسه ئی از صدف که فرشتگانش پاک کرده اند تا از لبخندت پر شود این جایی تو در آتش دست های من و تشنه و بی امان می باری می باری و تسکینم می دهی

ميوه بر شاخه شدم سنگ‌پاره در کف کودک طلسم معجزتی مگر پناه دهد از گزند خويشتنم چنين که دست تطاول به خود گشاده منم ! ...

افسوس که نامه ی جوانی طی شد وان تازه بهاره زندگانی دی شد ان مرغ طرب که نام او بود شباب فریاد ندانم که کی آمد و کی شد

درد عاشقي را دوايي بهتر از معشوق نيست شربت بيماري فرهاد را شيرين كند

دام تزوير كه گسترديم بهر صيد خلق كرد ما را پايبند و خود شديم آخر شكار

ای ساربان، آهسته ران٬ کارام جانم می رود وان دل که با خود داشتم با دلستانم می رود من مانده ام مهجور از او٬ بیچاره و رنجور از او گویی که نیشی دور از او٬ در استخوانم می رود محمل بدار ای ساربان٬ تندی مکن با کاروان کز عشق آن سرو روان٬ گویی روانم می رود...

آنقدر با آتش دل ساختم تا سوختم بی تو ای سر روان یا ساختم یا سوختم سرد مهری بین که کس بر آتشم آبی نزد گرچه همچون برق از گرمی سراپا سوختم سوختم اما نه چون شمع طرب در بین جمع لاله ام کز داغ تنهایی به صحرا سوختم همچو آن شمعی که افروزند پیش آفتاب سوختم در پیش مهرویان و بیجا سوختم سوختم از آتش...

شماري از ذاكران اهل بيت و هنرمندان سينما و تلويزيون در اردوي تيم فوتبال استيل آذين پيش از ديدار با پرسپوليس حضور پيدا كردند. روز شنبه(11اردیبهشت)در اردوي استيل آذين كه در هتل آكادمي المپيك برگزار شد تعدادي از ذاكران و مداحان اهل بيت همچنين هنرمندان سرشناس سينما و تلويزيون حضور داشتند. در مراسم...

سراب رد پاي تو كجاي جاده پيدا شد كجا دستاتو گم كردم كه پايان من اينجا شد كجاي قصه خوابيدي كه من تو گريه بيدارم كه هر شب هرم دستاتو به آغوشم بدهكارم تو با دلتنگياي من تو با اين جاده همدستي تظاهر كن ازم دوري تظاهر مي كنم هستي تو آهنگ سكوت تو به دنبال يه تسكينم صدايي تو جهانم نيست فقط تصوير مي بينم...

گريستم چو شمع ،فاتح و خاموش شدم تا به خود كرده ي تديبر، فراموش شدم كه چه روزي برسد، باز به افروغي از پي دانه و دامي ،جگر سوز شدم

تا نبيند رنج و سختي مرد كي گردد تمام تا نيايد باد و باران گل كجا بويا شود

ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود غلط بود آن چه ما پنداشتیم *** تا درخت دوستی برگی دهد حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم *** گفت و گو آیین درویشی نبود ور نه با تو ماجراها داشتیم *** شیوه چشمت فریب جنگ داشت ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم *** گلبن حسنت نه خود شد دلفروز ما دم همت بر او بگماشتیم *** نکته​ها...

خانه‌ء من در انتهای جهان است در مفصل ِ خاک و پوک با ما گفته بودند : «آن کلام ِ مقدس را با شما خواهيم آموخت ليکن به خاطر آن عقوبتی جان‌فرسای را تحمل می بايدِتان کرد» عقوبت جان‌کاه را چندان تاب آورديم آری که کلام مقدس مان باری از خاطر گريخت ! ...

به یاد لحظه‌های عاشقانه نماز عشق می‌خوانم شبانه تو ای جانان بیا بنگر سحرگاه که دریا میزند از نو جوانه

باز از پی مشک نفس غالیه بویت آشفته به سر می دوم ای دوست بکویت یارا بنمای آن رخ زیبات که مارا دل واله وسرگشته و شیداست به رویت

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران رفتم از کوی تو لیکن عقب سرنگران ما گذشتیم و گذشت آنچه تو با ما کردی تو بمان و دگران وای به حال دگران رفته چون مه به محاقم که نشانم ندهند هر چه آفاق بجویند کران تا به کران میروم تا که به صاحبنظری بازرسم محرم ما نبود دیده‌ی کوته نظران دل چون آینه‌ی اهل صفا...