و چه زود ثانیه ها می گذرند
تا فرصت با هم بودن تمام شود
تا فرصت مهربانی کردن تمام شود
دلم تنگ است که ای کاش بیشتر بودم برایش
بیشتر مهربانی می کردم
بیشتر باورم می شد که کنارش هستم
که می توانم آرزوی دلش را برآورم
ای کاش باورم می شد که فرصت بااو بودن کم است...
رفتی اما کران تاکران دلم غم است، غمی...