نتایح جستجو

ریخت چون دندان ، امید زندگی بی حاصل است مهره چون برچیده شد بازی به آخر می رسد

دل را نگاه گرم تو ، دیوانه می کند آئینه را ، رخ تو پریخانه می کند

نه زیب محفل انسم ، نه زینت چمنم من آن گلم که نه گلچین نه باغبان دارم

تو در آئینه نظر داری وزین بی خبری که به دیدار تو ، آئینه نظر ها دارد

آخه قبلا اینجا شلوغ بود ولی الان هر ساعتی یکی میاد پست میزنه

دارم ز جفای فلکِ آینه گون وز گردش روزگار خس پرور دون چشمی چو کناره صراحی ، همه اشک جانی ، چو میانه پیاله ، همه خون

شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی هر لحظه به دام دگری پابستی گفتا شیخا هر آنچه گویی هستم آیا تو چنان که می نمایی هستی ؟

ناله خیزد ز دلم گاهی و آهی گاهی چون به خاطر گذرد ، یاد نگاهی گاهی

در گلستانی که گلچین غارت گل می کند من چو اشک شبنم ، از چشم بهار افتاده ام

در چمن پروانه یی آمد ، ولی ننشسته رفت با حریفان قهر بیجای توام آمد به یاد

تا بر دلت از ناله غباری ننشیند از بیم تو در سینه نهفتیم نفس را

مدتی چون غنچه ، در خون جگر پیچیده ام تا درین گلزار ، چون گل یک دهن خندیده ام

در چمن بودم ،سر کویی به یاد آمد مرا روی گل دیدم ، گل رویی به یاد آمد مرا

چرا امشب کسی نیست

تبه کردم جوانی تا کنم خوش زندگانی را چه سود از زندگانی ، چون تبه کردم جوانی را

یاد ایام جوانی جگرم خون میکرد خوب شد پیر شدم کم کم نسیان آمد

تا تو به گلشن آمدی ، با همه در کشاکشم وه که تو در کنار گل ، من به میان آتشم

دل که آئینه ی شاهی ست ، غباری دارد از خدا می طلبم صحبت روشن رائی

دلا ، خراب کن این نقش خود پرستی را چو گردباد ، فرو پیچ ، گرد هستی را دم مسیح و حیات ابد ، به ما نرسد غنیمتی شمر ای دوست ، وقت مستی را چو سَرو باش ، دل آزاده ، با تهی دستی مگو چو غنچه به کس ، حال تنگدستی را

سلام ونوس [IMG] خوبی دیگه دیگه