نتایح جستجو

دلی چون شمع می‌باید که بر جانم ببخشاید که جز وی کس نمی‌بینم که می‌سوزد به بالینم تو همچون گل ز خندیدن لبت با هم نمی‌آید روا داری که من بلبل چو بوتیمار بنشینم رقیب انگشت می‌خاید که سعدی! چشم بر هم نه! مترس ای باغبان از گل، که می‌بینم، نمی‌چینم

شكر به مرحمت شما ....نفسي مياد هنوز...شما خوبيد؟

سسسسسسسسسسسسسسسسسسسسسسلام

:eek:

کسی معنی عشق فهمیده باشد که اعجاز چشم تو را دیده باشد بهار نگاهت چو رنگین کمانی است که گل بر سر شهر،باریده باشد ویا کوچه باغی است خلوت،که درآن نسیم دو لبخند،پیچیده باشد شبی نیست کز روزن مات رویا نگاهم به رویت نلغزیده باشد تو را از صمیم دلم دوست دارم کس از این صمیمانه تر دیده باشد؟ گلی نیست...

تـا شب زلـف تـو سرفـصل غـزل خوانی‌هـاست زنـدگـینـامه ی مـن شـرح پـریـشانی‌هـــــاست بــــا تــــو مــن پـنـجـــره‌ای روبــه طـراوت دارم كــه بـهـار نـفـسش گـرم گـل افـشانـی‌هـاست

يادم رفته بود از علم غيب..حالا مال منو پيدا كردين يا كس ديگه؟؟؟؟؟؟؟؟

ازروي يافتن همه ارسالها...زير عكس پروفايل

سلام حالا مياين زنگ ميزنين ودر ميرين؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟بيام كارت قرمز بدم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟:biggrin:

اصلا چرا دروغ، همين پيش پاي تو گفتم که يک غزل بنويسم براي تو احساس مي کنم که کمي پيرتر شدم احساس مي کنم که شدم مبتلاي تو برگرد و هر چقدر دلت خواست بد بگو دل مي دهم دوباره به طعم صداي تو از قول من بگو به دلت نرم تر شود بي فايده ست اين همه دوري ، فداي تو! درياي من ! به ابر سپـردم بيـاورد ...

اصلا چرا دروغ، همين پيش پاي تو گفتم که يک غزل بنويسم براي تو احساس مي کنم که کمي پيرتر شدم احساس مي کنم که شدم مبتلاي تو برگرد و هر چقدر دلت خواست بد بگو دل مي دهم دوباره به طعم صداي تو از قول من بگو به دلت نرم تر شود بي فايده ست اين همه دوري ، فداي تو! درياي من ! به ابر سپـردم...

اصلا چرا دروغ، همين پيش پاي تو گفتم که يک غزل بنويسم براي تو احساس مي کنم که کمي پيرتر شدم احساس مي کنم که شدم مبتلاي تو برگرد و هر چقدر دلت خواست بد بگو دل مي دهم دوباره به طعم صداي تو از قول من بگو به دلت نرم تر شود بي فايده ست اين همه دوري ، فداي تو! درياي من ! به ابر سپـردم...

[

ای پادشاه حسن خدا را بسوختیم آخر سال کن که گدا را چه حاجت است ارباب حاجتیم و زبان سال نیست در حضرت کریم تمنا چه حاجت است سلام

مرا به بند تو دوران چرخ راضی کرد ولی چه سود که سررشته در رضای تو بست چو نافه بر دل مسکین من گره مفکن که عهد با سر زلف گره گشای تو بست

ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت ترک افسانه بگو حافظ و می نوش دمی که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت

دور دار از خاک و خون دامن چو بر ما بگذری کاندر این ره کشته بسیارند قربان شما

سلام ممنون...

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم :gol:

ساقی به نور باده برافروز جام ما مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما ما در پیاله عکس رخ یار دیده‌ایم ای بی‌خبر ز لذت شرب مدام ما