نتایح جستجو

سلام نخونده تشكر نمي ذارم هيچوقت

ماهم که هاله ای به رخ از دود آهش است دائم گرفته چون دل من روی ماهش است دیگر نگاه وصف بهاری نمی کند شرح خزان دل به زبان نگاهش است دیدم نهان فرشته شرم و عفاف او آورده سر به گوش من و عذرخواهش است بگریخته است از لب لعلش شکفتگی دائم گرفتگی است که بر روی ماهش است افتد گذار او به من از دور و...

زكات زندگاني شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردنست روز ستاره تا سحر تیره به آه کردنست متن خبر که یک قلم بی تو سیاه شد جهان حاشیه رفتنم دگر نامه سیاه کردنست چون تو نه در مقابلی عکس تو پیش رونهیم اینهم از آب و آینه خواهش ماه کردنست نو گل نازنین من تا تو نگاه می کنی لطف بهار عارفان در تو...

پاشو ای مست که دنیا همه دیوانه تست همه آفاق پر از نعره مستانه تست در دکان همه باده فروشان تخته است آن که باز است همیشه در میخانه تست دست مشاطه طبع تو بنازم که هنوز زیور زلف عروسان سخن شانه تست ای زیارتگه رندان قلندر برخیز توشه من همه در گوشه انبانه تست همت ای پیر که کشکول گدائی در کف...

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/302642-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D9%88-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%85-%D9%88-%D9%86%D9%82%D8%B4-%D9%86%DB%8C%D9%84%D9%88%D9%81%D8%B1-%D8%AF%D8%B1-%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D9%82%D8%AF%DB%8C%D9%85-%D8%A...

منم که شعر و تغزل پناهگاه من است چنانکه قول و غزل نیز در پناه من است

در بزم او که خفته فرو پلک چشمها غیر از دل تپیده و رنگ پریده نیست هر آهوئی به هر چمنی می چرد ولی آن آهوئی که در چمن او چریده نیست

ميخانه ...خيلي وقته پيداش نيست

:gol: گذار آرد مه من گاهگاه از اشتباه اینجا فدای اشتباهی کآرد او را گاهگاه اینجا مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا کله جا ماندش این جا و نیامد دیگرش از پی نیاید فی المثل آری گرش افتد کلاه اینجا نگویم جمله با من باش و ترک کامکاران کن چو هم شاهی...

قربونتون برم معلومه هم سليقه ايم

سلام تبريك عرض ميكنم....انشالله 120ساله شين

در میخانه بسته‌اند دگر افتتح یا مفتح الابواب

تعظیم تو بر جان و خرد واجب و لازم انعام تو بر کون و مکان فایض و شامل

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم

تمام راه به یک چیز فکر می کردم و رنگ دامنه ها هوش از سرم می برد خطوط جاده در اندوه دشت ها گم بود چه دره های عجیبی و اسب ‚ یادت هست سپید بود و مثل واژه پاکی ‚ سکوت سبز چمنزار را چرا می کرد

مرا زدست تو اين جان بر لب آمده نيز نهايتي ست كه آسان نمي دهم به زوال

ممنون می دانم ، سبزه ای را بکنم خواهم مرد

یا وفا یا خبر وصل تو یا مرگ رقیب، بُود آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟

عــزیز دلم ... چه تفاوتی می کنــد آنســوی دنیــا باشیم یا فقط ... چند کوچــه آن طرف تــر ؟! پــای عشق که در میان باشد ، دلتنگــی دمــــار ِ آدم را در مــی آورد !!!

زنده باشد یا که نه پرواز خاصیت انسان است و روح که در هیچ زندانی حبس شدنی نیست کبوتر ، زمین را وقتی اوج می گرفت از بر شد حال بال و پرش را هم اگر بچینند باز خاطر پرواز همان راز نهانیست که هیچ گاه پنجه های خون آلود بدان دست نخواهند یافت تو عقاب بزرگ من همان جوجه ی یکروزه شکارچی های زمانه عاقبت تو...