نتایح جستجو

[IMG]

در اینجا من نمی مانم بیاور سیب را حوا زپیمانم پشیمانم بیاور سیب را حوا ندارم طاقت ماندن در این دشت غریبستان پر از فریاد و افغانم بیاور سیب را حوا نه شیطانم نه حیوانم نه قدیسم که انسانم واین را خوب را می دانم بیاور سیب را حوا خدا خاک مرا با می سرشت وزد به پیمانه که من سلطان مستانم بیاور سیب را حوا

در میخانه بسته‌اند دگر افتتح یا مفتح الابواب

ممنون عزيزم

سلام دوست جون مياي سر ميزني در ميزني فرار ميكني؟ لاي نون گرم:biggrin:

:w30:

یک نظر مستانه کردی عاقبت عقل را دیوانه کردی عاقبت با غم خود آشنای کردی مرا از خودم بیگانه کردی عاقبت

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد من چون ز پا بیفتم درمان درد من اوست درد آن بود که از پا درمان من بیفتد یک عمر گریه کردم ای آسمان روا نیست دردانه‌ام ز چشم گریان من بیفتد

خواهش ميكنم:redface:

ایمان من به رجعت هر شوکتی ست که در تخریب بنای پوسیده اقتدار دیگران نهفته است. تو چون دست های من، چون اندیشه های سوگوار این روزهای تلخ و چون یادها از من جدا نخواهی شد. هلیا به من بازگرد! و مرا در محبس بازوانت نگهدار و به اسارت زنجیرهای انگشتانت درآور که اسارت در میان بازوان تو چه شیرین است...

تا در آنجا بودم تک و تنها بودم نه کسی را دیدم نه تکان خوردم و نه، از جا جنبیدم

تو چنین خانه‌کن و دلشکن ای باد خزان گر خود انصاف کنی مستحق نفرینی

نگاه كن سال بد سال باد سال اشك سال شك سال روزهاي دراز واستقامتهاي كم سالي كه غرور گدايي كرد شاملو

گرت زدست بر آید به خلق نافع باش چو آفتاب بهر کوه و دشت طالع باش قمر مباش که از شمس نور وام کنى چو نور شمس به اجرام خرد ساطع باش بجاى آنکه بلائى بجان خلق شوى هر آن بلا که توانى زخلق دافع باش

سلام...خوبين؟

تو تنها نمی مانی ای مانده بی من تو را می سپارم به دل های خسته تو را می سپارم به مینای مهتاب تو را می سپارم به دامان دریا اگر شب نشینم، اگر شب شکسته تو را می سپارم به رویای فردا به شب می سپارم تو را تا نسوزد به دل می سپارم تو را تا نمیرد اگر چشمه واژه از غم نخشکد اگر روزگار این صدا را نگیرد...

:gol:

يکي نبود و يکي بود و او نبود ... و من هنوز در تب يک نقطه از لبت بي تاب

تا آمدي ، آتشفشاني سالها خاموش بغضش شكست و بعد شد طغياني از آتش

ترجيح ميدم با مداد بنويسم..كه بشه پاكش كرد.................:biggrin: