نتایح جستجو

ریشه در خاک ریشه در آب ریشه در فریاد *** شب از ارواح سکوت سرشار است . و دست هائی که ارواح را می رانند و دست هائی که ارواح را به دور، به دور دست، می تارانند

ما نوشتیم و گریستیم ما خنده کنان به رقص بر خاستیم ما نعره زنان از سر جان گذشتیم ... کسی را پروای ما نبود. در دور دست مردی را به دار آویختند : کسی به تماشا سر برنداشت ما نشستیم و گریستیم ما با فریادی از قالب خود بر آمدیم

سلام بانو صبح شما به خير و شادي

تهی بود نسیمی سیاهی بو.د و ستاره ای هستی بود و زمزمه ای لب بود و نیایشی من بود و تویی نماز و محرابی

ممنون نقل قول نادرست اغلب معلول یک نیت ناپاک است و در نهایت، بی شرمی نفرت انگیز و فرومایگی فطرت و بدذاتی و چنین شخصی همانند کسی که دست به جعل سند می زند دیگر در اختیار خودش نیست و تا ابد اخلاق صدق و راستی را از کف می دهد

هر که تاب جرعه ای جام جنون بر دل نداشت وای بر حال دلش کز زندگی حاصل نداشت

آمد بهار و برگی و باری نداشتم چون شاخه بریده بهاری نداشتم در این چمن چو آتش سردی که لاله داشت می سوختم نهان و شراری نداشتم

تا نباشد این جدایی ها کس نداندقدر یاران را کویــر خشک میــدانـــد بــهای قـطــره باران را

ای دیر به دست آمده بس زود برفتی آتش زدی اندر من و چون دود برفتی

کف پا به هر زمینی که رسد تو نازنین را به لب خیال بوسم همه عمر آن زمین را

سالها رفت و ز یادم نرود دوست هنوز تا چه کردم که مرا دشمن جان اوست هنوز

از آتش فراغت،شرحی شنیده بودم لیکن درون آتش خود را ندیده بودم

ترسم ای مرگ نیایی تو و من پیر شوم آنقدر زنده بمانم که ز جان سیر شوم

غزلی در نتوانستن از دستهای گرم تو کودکان توامان آغوش خویش سخن ها می توانم گفت غم نان اگر بگذارد نغمه در نغمه افکنده ای مسیح مادر ای خورشید! از مهربانی دریغ چشمانت با چنگ تمامی ناپذیر تو سرود ها می توانم کرد غم نان اگر بگذارد رنگ ها در رنگ ها دویده از رنگین کمان بهاری تو که سراپرده در این باغ...

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را باری به چشم احسان در حال ما نظر کن کز خوان پادشاهان راحت بود گدا را

حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را

خواننده:زنده ياد ایرج بسطامی شاعر:هما میرافشار آهنگساز:حسین پرنیا دستگاه:دستگاه شور متن ترانه: گلپونه‌های وحشی دشت امیدم، وقت سحر شد خاموشی شب رفت و فردایی دگر شد من مانده‌ام تنهای تنها من مانده‌ام تنها میان سیل غمها حبیبم ، سیل غمها .................... { گلپونه‌ها نامهربانی آتشم زد آتشم زد...

خواننده:پروین شاعر:کریم فکور دستگاه:آواز بيات اصفهان متن ترانه: امشب در سر شوری دارم امشب در دل نوری دارم باز امشب در اوج آسمانم رازی باشد با ستارگانم امشب یکسر شوق و شورم از این عالم گویی دورم .................... ازشادی پرگیرم که رسم به فلک سرود هستی خوانم دربرحور وملک در آسمانها غوغا فکنم...

غزلی در نتوانستن از دستهای گرم تو کودکان توامان آغوش خویش سخن ها می توانم گفت غم نان اگر بگذارد نغمه در نغمه افکنده ای مسیح مادر ای خورشید! از مهربانی دریغ چشمانت با چنگ تمامی ناپذیر تو سرود ها می توانم کرد غم نان اگر بگذارد رنگ ها در رنگ ها دویده از رنگین کمان بهاری تو که سراپرده در این باغ...

ميان ماندن و رفتن حكايتي كرديم كه آشكارا در پرده كنايت رفت مجال ما همه اين تنگمايه بود و دريغ كه مايه خود همه در وجه اين حكايت رفت