نتایح جستجو

یا روی به کنج خلوت آور شب و روز یا آتش عشق بر کن و خانه بسوز

از بس که غصه تو قصه در گوشم کرد غمهای زمانه را فراموشم کرد یک سیـــنه سخن به درگهت آوردم چشمان سخنگوی تو خاموشم کرد

تو هم خنجر بزن ، من زخم کاری دوست دارم شبیه موزه هایم ، یادگاری دوست دارم شکوه بیستون هستم که از تکرارها خستم بیا فرهاد شو ، من کنده کاری دوست دارم

دست‌هایت روسری را از وسط تا می‌کند این مثلث در مربــع سخت غوغـــا می‌کند مثل یک منشور در برخورد با نور سفید روسری، رویِ سرِ تو رنگ پیدا می‌کند

جمعه ها بيخيال ترينِ آدم دنيا بشيد خودتون رو بزنيد به اون راه انگار ميخوان بهتون آمپول بزنن ميدونيد درد داره ميدونيد بالاخره بايد اين آمپول رو بزنيد اما هرچي شل تر بگيريد دردش كمتره

تا شود توصیف چشم و گونــه و لب های تو باغـــی از بـادام و سیب و آلبالـو لازم است بــس ظریفی نووک انگشتم خراش ات میدهد تــا کنــــم لمس تن نازت پر قــو لازم است چشم زن های عرب هم مثل چشمان تو نیست در رقابت بـا نگـــاهت چشمِ آهــو لازم است

دین و دنیا را به شوق حرف هایت باختم حال با این قلب بی دین هر چه می خواهی بگو!

دستم بگیر ای آشـنا تا با حضورت پیـــــدا کنم دنیــای ناپـیــــــداییم را در کوله بارم جـز غم تنهـاییم نیست پس با تو قسمـت میکنم تنهـاییم را

شمع وقتی داستانم را شنید آتش گـــــــــرفت شرح حالم را اگر نشنیده باشی راحتـــــــــــی تا نسیم از شرح عشقم باخبر شد، مست شد غنچه‌ای در باغ پرپر شد ولی کــــــــو غیرتی؟

دوست داشتنش را بغل گرفتم وُ دویدم کاشکی آدم‌ها با دور شدن‌شان دوست داشتن‌شان را هم می‌بُردند..:cry: سید_محمد_مرکبیان

آدم ها را نمیتوان شناخت مگر در زمان های حساس ! مثلا وقتی که با خودت میگویی اگر فلان کار را بکند یعنی دوستم دارد یعنی مهم هستم ! اما بر خلاف انتظارت عمل میکند و تو چقدر فرو میریزی در خودت ... چقدر دلت میخواست که جای همیشگی اش را در دلت حفظ کند ... یاد حرف هایش می افتی یاد...

زندگی شاید , خاطره ای از فاصله هاست… گاه خاموش و بلند گاه زیبا و روان گاه انبوه و گران . زندگی شوق رهایی همین لحظه ای بی درد و غم و فاصله و خاطره هاست.

[IMG]

بیاید یه لیست بنویسیم طوری که هر سطرش با این کلمه شروع شه: "چقدرخوبه که"... مثل این: چقدر خوبه که میتونم هنوز لبخند بزنم... چقدر خوبه که سالمم... چقدر خوبه که خانوادم رو دارم... چقدر خوبه که میتونم هنوز آبی اسمون رو ببینم.. چقدر خوبه که میتونم انسانیت درونم رو حس کنم.. چقدر...

یک روز ازین کویر برمی گردم یک روز اگر چه دیر برمی گردم ای ماه مرا ببخش اگر منتظری دندان به جگر بگیر برمیگردم...

گاهی باید یاد گرفت... که همیشه دلی که برایت می تپد، ماندگار نیست... باید یاد گرفت... که قدر بعضی از لحظه هارا باید بیشتر دانست... باید یاد گرفت گاهی ممکن است، آنقدر تنها شوی که هیچ چشمی اتفاقی هم تو را نبیند.....

آنقدر شكسـتيم و بلند نشديم كه ندانستيم پشتِ ديوارِ لبخند چه چيز پنهان است آنقدر اين زندگي رقـت انگيز جلـو ميرود كه تلخ ميكند نفسِ ثانيه ها را و آنقدر همه چيز از هيچ تهي ـيست كه لبخند را پشت در هـآي بسته پنهان كرديم كه شايد زندگي رحمـي كند دست بكشـد از اين تلاطم...

با من همه غمگینند تا طالع من این است کُشتی و گذر کردی،دستانِ دعا پشتت بر گودِ گلویم ماند جا پای هر انگشتت از قافله جا ماندم تا هم‌قدمت باشم بین من و دیروزم مغلوبه به پا کردی باید من و شعرم را در آب بیاندازم

یه موقع هایی آدم خسته میشه... نه از دوستش, نه از دشمنش, نه از حرفای صدتا یه غاز مد شده بین مردم, نه از قضاوت های مسخره بقیه... یه موقع هایی ادم از خودش خسته میشه... از نقابی ک تمام روز رو صورتشه... نقابی ک فقط شبا, فقط زمانی ک مطمعنی همه خوابیدن, چراغا خاموشه و هیچ کس نیس ک...