دلبر من ! ماه بازیگوش من
بی تو می پیچد به خود آغوش من
تا لبت سائیده بر فنجان من
جسم غم جاری شده در جان من
آه ، لب اینقدر آفت خیز نیست
تشنه را از بوسه ات پرهیز نیست
طعم باران می دهد لبهای تو
مزه جان می دهد لبهای تو
کاشکی من می شدم خال لبت
مثنوی هایم همه مال لبت