گاهي حرفهايي هست براي نگفتن و نشنيدن، برخاسته از دردهايي!
وسعت تنهاييمان را و مرز آشناييمان را با ديگران همينها مينمايانند.
حرفهايي که نه به پدر ميتوان گفت، نه مادر، نه خواهر و نه برادر...
اينجاست که ميفهمي اينان با تمام خويشاونديشان چهقدر غريبند
و مييابي چهقدر در ميان آدميان...