نتایح جستجو

اللهم صلی علی محمد وآل محم وعجل فرجهم

دوست داشتنَت گنـــــــــــاه باشد یا اشتــــباه گناه می کنم ، تـــــو را حتــــــی به اشتباه ….!

ترس برای چه؟! وقتی می دانم روزی تف می اندازی روی همه چیزهایی که به خاطرشان مرا از دست دادی...

روز : رنگ وحشت فردا : دوباره تکرار خالی تر از سکوتم ، از نا سروده سرشار

هیــچ گاه… به خاطــر هیــچ کــس.. دست از ارزشهایت نکش.. چون زمانـی که اون فــرد از تــو دسـت بکشـد .. تــــو می مانـی و یـک “مـن ” بـی ارزش…..!

سلام..... امروز آفتابيست....هم هوا...هم دلم.... به آسمان نگاه ميكنم.....امروز آسمان هم زيباست..... شبيه آسمان بالاي سرم حرمت هست......................... شايد....شايد چون دلم آفتابيست.................................. ..... ميدانيد؟!!!اسمتان در لحظه به لحظه ي زندگيم هست؟...

این روزها داشتن یک دوست خوب و آدم مطمئنی که حرف دلت را بشنود، نعمت بزرگی است و باید قدر آن را دانست. آیا تاکنون فکر کرده‌ایم که در اوج لحظه‌های تنهایی، چه کسی می‌تواند آرامش‌بخش زندگی باشد؟ به گزارش فارس، دیروز خیلی کلافه بودم. دلم می‌خواست با یک نفر حرف بزنم. داشتم توی گوشی‌ همراهم شماره آدم‌ها...

تا باقی عمر بر چه آید بر باد شد آن چه رفت هیهات صافی چو بشد به دور سعدی زین پس من و دردی خرابات

بمان با من که من بی تو صدای خسته در بادم در این اندوه بی پایان بمان تنها تو در یادم نمی دانم چرا غمها نمی دانند که من سلطان غمهایم بیا ای دوست با من باش که من تنهای تنهایم __________________

کسی پرسید اندوه تو از چیست؟ سبب ساز سکوت مبهمت کیست ؟ برایش صادقانه مینویسم ، برای آنکه باید باشد و نیست

ﺍﻟﺎﻥ ﻧـــﻪ ﻓﻌﻠﺎ ﺩﻭﺭﺕ ﺧﯿــــﻠﯽ ﺷﻠﻮﻏــــــﻪ ... ﺗﻨﻬــــﺎﺕ ﮐﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺑﺎﻫـــاﺕ ﺧﯿـــــﻠﯽ ﺣــــــــﺮﻑ ﺩﺍﺭﻡ !

من که رفتم زین چمن باغ و بهاران گو مباش بوسه باران و رقص شاخساران گو مباش چون گل لبخند من پژمرد ابری گو مبار چون خزان شد عمر من صبح بهاران گو مباش من که سر بردم به زیر بال خاموشی و مرگ نغمه ی شور افکن بانگ هزاران گو مباش تیشه را فرهاد از حسرت چو بر سر می زند نقش شیرینی به طرف کوه ساران گو مباش...

گاه گاهی دل آدم می گیرد به هوای دل غمگین یه دوست و عجب حال و صفایی دارد که دلم در گرو عشق به اوست

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که میدانی صدای غربت من را ز احساسم تو می خوانی شدم از درد تنهایی گلی پژمرده و غمگین ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو میدانی میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته میرانی تپش های دل خسته چه بی تاب و هراسانند به من آخر بگو ای دل چرا امشب...

وقتی تو نیستی ؛ رنگ دریا را دوست ندارم، شب به پایان می رسد ، شب را نیز دوست ندارم؛ * از لا به لای مریم های خفته با فانوسی کم سو راهی به سویت می جویم و تونیستی، نیستی تا ببینی که چقدر امشب آسمان زیباتر است اما این آسمان را نیز دوست ندارم... نیستی تا بگویم : تنهـــــا تورا.........

وقتی تو با من نیستی از من چه می ماند از من جز این هر لحظه فرسودن چه می ماند از من چه می ماند جز این تکرار پی در پی تکرار من در من مگر از من چه می ماند غیر از خیالی خسته از تکرار تنهایی غیر از غباری در لباس تن چه می ماند از روزهای دیر بی فردا چه می آید؟ از لحظه های رفته ی روشن چه می ماند؟

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

من پری کوچک غمگینی را می شناسم که دلش را در یک نی لبک چوبین می نوازد آرام آرام پری کوچک غمگینی که شب از یک بوسه میمیرد و سحرگاه از یک بوسه به دنیا خواهد آمد

واما قصه امروز من درسی از اديسون : اديسون در سن ين پيري پس از كشف لامپ، يكي از ثروتمندان آمريكا به شمار ميرفت و درآمد سرشارش را تمام و كمال در آزمايشگاه مجهزش كه ساختمان بزرگي بود هزينه مي كرد... اين آزمايشگاه، بزرگترين عشق پيرمرد بود . هر روز اختراعي جديد در آن شكل مي گرفت تا آماده بهينه سازي...

ممنون نغمه جان بابت دعوتتون من شماره 5 رو انتخاب می کنم بلندترین شب سال هم خورشید را ملاقات خواهد کرد و این یعنی بوسه گرم خداوند بر صورت زندگی وقتی همه چیز یخ می زند. یلدا مبارک