نتایح جستجو

نه بهار که عشق منه....

اگه یه نامه باشم پر از پیامای خوب کاشکی جوابم تو باشی اگه یه عابر باشم اسیر طوفان شن کاشکی سرابم تو باشی پر از گناهم اگر رها شده بی خبر کاشکی گناهم تو باشی اگر تمام تنم دو چشم خسته باشه کاشکی نگاهم تو باشی تو در من تب خوندنی تب تند و فریاد تو اصلا تمام منی ، یه سایه ی همسفر ، یه...

گل ناز پرپر من ، آخرین همسفر من جای لب های قشنگت ، مونده روی دفتر من ای که شعر تلخ اشکات ، قصه ی غربت من بود عینهو نفس کشیدن ، دیدنت عادت من بود تو یه حرف تازه بودی واسه من ، قصه ی دو نیمه و یکی شدن تو به عشق یه معنی تازه دادی ، طپش یه قلب و گرمای دو تن میون دفتر شعرام ، به تن سفید هر برگ با...

شب من پنجره ای بی فردا روز من قصه ی تنهایی ها مانده بر خاک و اسیر ساحل ماهی ام ، ماهی دور از دریا پای من خسته از این رفتن بود قصه ام ، قصه ی دل کندن بود دل به هر کس که سپردم دیدم راهش افسوس ، جدا از من بود روح آواره ی من بعد از من کولی در به در صحراهاست می رود بی خبر از آخر...

سکوت اینجا صدای تو هوا اینجا هوای تو پر از تکرار این حرفم : دلم تنگه برای تو

به دادم برس ای اشک دلم خیلی گرفته نگو از دوری کی نپرس از چی گرفته . . .

اره خوبه...بیار یه نفرو........

خوب نیستم دیگه...:(

بوي موهات زير بارون ، بوي گندم زار نمناک بوي سبزه زار خيس ، بوي خيس تن خاک جاده هاي مهربوني ، رگاي آبي دستات غم بارون غروب ، ته چشمات تو صدات قلب تو شهر گل ياس ، دست تو بازار خوبي اشک تو بارون روي ، مرمر ديوار خوبي اي گل آلوده گل من ، اي تن آلوده ي دل پاک دل تو قبله ي اين دل ، تن تو ارزوني خاک...

سلام..اصن خوب نیستم...

شب من تار و سیاهه پایان نداره غم من در شهر غربت سامان نداره مثل یه لاله در این بیابان پرپر شدم من از داغ یاران هرگز نبارید یک قطره باران روی تن من ای سوگواران اینجا غمگینم شب در کمینم یاران من کو یاری نبینم یاران من نام تان زمزمه هر شب مستی من است یادتان شوق من و عشقم و هستی من است

می خواستم ترانه ای باشم که بچه های دبستانی از بر کنند ، دریا که میشنود طوفانش را پشتش پنهان کند و برگهای علف نت های به هم خوردنشان را از روی صدای من بگیرند. می خاستم ترانه ای باشم که چشمه زمزمه ام کند. آبشار با سنج و دهل بخواند. اما ترانه ای غمگینم و دریا، غروب، بچه هایش را جمع میکند که...

نوید محمد زاده : قورباغه توی کلاس ورجه ورجه می کرد . آقای افتخاری گفت : قاسم بیا این قورباغه رو از کلاس بنداز بیرون . قاسم گفت : آقا اجازه ما از قورباغه می ترسیم . آقای افتخاری گفت : ساسان تو قورباغه رو از کلاس بنداز بیرون . ساسان گفت : آقا اجازه ما ما هم از قورباغه می ترسیم . آقای افتخاری...

آدمهایی بدون رویا، تنها بی پنجره بی شوق تماشا، تنها آدمهایی چقدر غمگین هستیم آدمهایی چقدر تنها، تنها با دیدن تو به شر و شور افتادم از هر چه که هست ونیست دور افتادم در آبی چشم تو شنا میکردم چون ماهی کوچکی به تور افتادم با ترس، قدم، دوباره برداشت دلم گفتی که بیا ولی حذر داشت دلم...

ر دست، گلی دارم این بار که می آیم که آن را به تو بسپارم این بار که می آیم در بسته نخواهد ماند، بگذار کلیدش را در دست تو بسپارم این بار که می آیم هم هر کس و هم هر چیز جز عشق تو پالوده ست از صفحه ی پندارم این بار که می آیم خواهی اگرم سنجی، می سنج که جز مهرت از هر چه سبکبارم این بار که می...

کویرم، خسته ام، داغم، سرابم اسیر لاله های اضطرابم چرا آهوی دشت سرخ پاییز نمی آید شبی پنهان به خوابم؟ منم پاییز سرگردان و خسته پریشان چهره ای در هم شکسته خدا می داند و این چرخ گردون چه غمهایی که بر جانم نشسته افسرده شدم ز شاخه پرپر گشتم با زردی پاییز برابر گشتم عشق آمد و زیر پا...

اییز کوچک من، پاییز کهربایی تبریزی هاست که با سماع دائم باد تن را به پیچ و تاب جذبه تن را به رقص می سپرد. و برگ های گر گرفته که گاهی با گردباد مخروط واژگونه ای از رنگ اند. و گاه ماهیان شتابانی در آبهای باد پاییز کوچک من ، وقت بزرگ باران ها باران، جشن بزرگ آینه ها در شهر باران که نطفه می...

طاووس بهاری را دنبال، بکندند پرّش ببریدند و به کنجی بفکندند خسته به میانَ باغ به زاریش پسندند با او ننشیند و نگویند و نخندند وین پر نگارینش بر او باز نبندند تا بگذرد آذر مه و آید سپس آزار(فروردین) استاد کاکاوند

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است باد خنک از جانب خوارزم وزان است آن برگ رزان بین که بر آن شاخ رزان است گویی به مثل، پیرهن رنگرزان است دهقان به تعجب سر انگشت گزان است کاندر چمن و باغ، نه گل ماند و نه گلنار استاد کاکاوند

آسمانش را گرفته تنگ در اغوش ابر با آن پوستین سرد نمناکش باغ بی برگی روز و شب تنهاست با سکوت پاک غمناکش ساز او باران، سرودش باد جامه اش شولای عریانی ست ور جز اینش جامه ای باید بافته بس شعله ی زرتار پودش باد گو بروید یا نروید هرچه در هر جا که خواهد یا نمی خواهد باغبان و رهگذاری نیست باغ...