نتایح جستجو

می بینی... می بینی به قدر یک دریچه زنده ای به اندازه ی یک بوسه هنوز را در آشپزخانه توت فرنگی، مربا میکنی ای عشق! استاد کاکاوند

وقتی تو باز می گردی، کوچک ترین ستاره چشمم خورشید است. و اشتیاق لمس تو شاید شرم قدیم دستم را مغلوب می کند وقتی تو باز می گردی. پاییز با آن هجوم تاریخی می دانیم باغ بزرگمان را از برگ و بار تهی کرده است. در معبرت اگر نه فانوس های شقایق را روشن می کردم و مقدم تو را رنگین کمانی از گل می بستم وقتی...

همچنان میگذرد. اینک تابستان هم دارد مسافر شب های خسته ی این تقویم می شود. می رود تا رونمایی اش تا سالی دیگر. تا یادواره ی شیطنت های کودکی و یادت هست؟ چقدر عاشقش بودیم که از راه برسد تا از قید تکلیف رها شویم. از تکلیف نوشتن، خواندن. به همین سادگی. بی خیال رفتن بهاری که ذات کودکی ما را از ما...

اگر گمان جاودانگی در میان نباشد، خاک باقی می ماند . گیاه، آب ، مرداب را شکل میدهد. شاخه... که به روی آن گنجشکی میخواند. روزی مشخص که خرد، سایه ای گذران می پنداردش. و در نهایت، زندگی می ماند. زندگی ... اتاقی که در آن یک مرد روزنامه می خواند و اتاق دیگر که شاید دیوار به دیوارش ، زنی کودکی را...

دست ها، شاهزادگان عاطفه اند. رگ های حیات اند و شعر های نانوشته. دست ها سکوت متلاشی شده یک دنیای پر از فریاد اند که با هر فشار خفیفی با ضربان تند قلبت همراه می شوند. دست ها صدای رابطه اند، بغض گلویند و اشک چشم. دست ها حرارت مردادند و حریف تمام زبان ها. دست ها اعتراض اند، اشتیاق اند،...

دست ها، شاهزادگان عاطفه اند. رگ های حیات اند و شعر های نانوشته. دست ها سکوت متلاشی شده یک دنیای پر از فریاد اند که با هر فشار خفیفی با ضربان تند قلبت همراه می شوند. دست ها صدای رابطه اند، بغض گلویند و اشک چشم. دست ها حرارت مردادند و حریف تمام زبان ها. دست ها اعتراض اند، اشتیاق اند،...

ینی انقد استطاعت مالی داری که میتونی گاو سر ببری...:D

بچه ها نیمه اول رو که بردیم....امیدوارم این نتیجه ادامه داشته باشه و تعداد گلامون بیشتر بشه...:D

از ریشه بریدم غم دل را ولی از نو هجران تو رویانده در این باغ، نهالی یک عمر کنار تو به یک لحظه گذشت و بی بودن تو ثانیه اندازه ی سالی بر آن شده ام پر بکشم تا شب چشمت اما چه کنم و با قفس و بی پر و بالی هر دفعه که آیینه به من گفت ننالم رو کرده به آیینه و گفتم: چه ملالی!؟ یک مرتبه خنجر بخور...

مرا طلای گنبد تو بیقرار میکند کسی مرا به دوش ابرها سوار میکند خیال میکند که دیدن تو قسمتش شده همین کسی که دارد از خودش فرار میکند کسی که بیست سال آزگار مشهدی نشد به هرچه شکوه میکند به روزگار میکند به بادهای آشنای شهر گوش میدهد به آتش ارادت تو افتخار میکند به این امید، ضامن رئوف! تا...

به رفتن تو سفر نه، فرار می گویند به این طریقه ی بازی، قمار می گویند به یک نفر که شبیه تو دلربا باشد هنوز مثل گذشته، نگار می گویند اگر چه در پی آهو دویده ام چون شیر به من، اهالی جنگل، شکار می گویند مرا مقایسه با تو بگو کسی نکند کنار گل مگر از حسن خار می گویند تو رفته ای و نشستم کنار این...

یه روز خوش ، یه اتفاق روشنی یه خاطره، یه حس دل سپردنی بخون برام رنگ صداتو می شناسم عطر نجیب واژه هاتو می شناسم با اینکه حس با تو بودنُ دارم بازم برا دیدن تو کم میارم رنگ دلت آبی آسمونیه جنس صدات آخر مهربونیه سکوت و بشکن که صدا فراوونه دنیا به خاطر تو ساکت می مونه بگو میخوایی پشت و پناه...

نمیدانم صدای خش خش گامهایم را روی گرمای کدام شب شهریور جا گذاشته ام! نمیدانم کجای این بلاتکلیفی ها دستهایم را پنهان کرده ام. اما همین قدر بگویم که یک نفر مدام در گوشم زمزمه میکند : ادامه بده... تو تنها نیستی. و من باز هم با همان مدادهای سیاه و زمختی که به دستم داده بودی تصویر خودم را...

لعیا زنگنه : من ترجیح میدهم مهندس دل تو باشم تا مهندس خط کشو قلم و کاغذ! من خط کش های تو را قبول دارم. همان خط کشهایی که مرا و دنیای مرا از هر که جز تو حتی با تهدید جدا می کند. من تو را وقتی که پرگار بهانه جویی ات با مرکز من می چرخد در زندگی می ستایم. من تو را و نقشه هایت را دوست...

بهت افتخار دادم اومدم دیگه...ازم قدر دانی کن..:D

[IMG]

[IMG]

[IMG]