شب می آید
و پس از شب ، تاریکی
پس از تاریکی
چشمها
دستها
و نفس ها و نفس ها و نفس ها...
و صدای آب
که فرو می ریزد
قطره قطره قطره از شیر.
بعد
دو نقطه سرخ
از دو سیگار روشن
تیک تاک ساعت
و دوقلب
و دو تنهایی..!
فروغم...
زندگی همین است
هر خاطره ، غروبی دارد
هر غروبی ، خاطره ای
و ما جایی بینِ امید و انتظار
چشم میکشیم تا روزگار مان بگذرد
گاهی هم فرق نمی کند چگونه
فقط بگذرد ....
از غم خبری نبود اگر عشق نبود
دل بود ولی چه سود اگر عشق نبود
بی رنگ تر از نقطه ی موهومی بود
این دایره کبود اگر عشق نبود
از آینه ها غبار خاموشی را
عکس چه کسی زدود اگر عشق نبود
در سینه ی هر سنگ، دلی در تپش است
از این همه دل چه سود اگر عشق نبود
بی عشق دلم جز گرهی کور چه بود؟
دل چشم نمی گشود...
به تو دست می سایم
و جهان را در می یابم
به تو می اندیشم
و زمان را لمس می کنم
معلق و بی انتها،
عریان.
می وزم، می بارم، می تابم
آسمان ام
ستارگان و زمین
و گندم عطر آگینی
که دانه می بندد
رقصان
در جان سبز خویش.
از تو عبور می کنم
چنان که تندری از شب
می درخشم
و فرو می ریزم...
تنها کاری که باید انجام دهیم این است که درک کنیم همه مان بنا به دلیلی به این جهان آمده ایم که باید نسبت به آن خود را متعهد کنیم. آنگاه هست
که میتوانیم بر رنجهای بزرگ و کوچک خود بخندیم و بدون ترس پیش برویم و آگاه باشیم که در هر گام ما مقصودی و منظوری نهفته است.
راهی به خدا دارد خلوتگه تنهایی...
آنجا که روی از خود ، آنجا که به خود آیی...
هر جا که سری بردم در پرده تو را دیدم...
تو پرده نشینی و من گمشده هر جایی...
بیدار تو تا بودم رویای تو می دیدم...
بیدار کن از خوابم ای شاهد رویایی...
از چشم تو می خیزد هنگامه ی سر مستی...
وز زلف تو می زاید انگیزه...
آن روزها رفتند
و گم شدند آن کوچه های گیج از عطر اقاقی ها
در ازدحام پر هیاهوی خیابانهای بی برگشت
و دختری که گونه هایش را
با برگهای شمعدانی رنگ میزد، آه
اکنون زنی تنهاست..!
بدترین حالت ماجرا این است که
طاقتمان تمام شود و به روی خودمان نیاوریم
و تا زمان مرگ ادامه دهیم...
خیلی ها اینطور زندگی می کنند.
دست اندازِ کم طاقتی را رد کرده اند
و افتاده اند توی سرازیری عادت...
هیچ وقت دوست نداشتم سوار هواپیما بشم!
اما نه از ارتفاع می ترسیدم نه از سقوط کردن.
فقط وسط تکان های شدید چاله های هوایی کسی رو نداشتم که دستش رو محکم بگیرم و بهش بگم، عزیزم، نگران نباش!
چاله های هوایی تنهاییم رو محکم تر می کوبه تو سرم!