نتایح جستجو

دل چون شکسته سازم ز گذشته‌های شیرین چه ترانه‌های‌ محزون که به یادگار دارد:biggrin: دیروز که چشم تو بمن در نگریست خلقی به هزار دیده بر من بگریست هر روز هزار بار در عشق توام میباید مرد و باز میباید زیست

من این ترم مدار منطقی دارم و خود خوانه کسی به این درس تسلط داره بیاد کمک .

مردان تو دل به مهر گردون ننهند لب بر لب این کاسه پر خون ننهند در دایره اهل وفا چون پرگار گر سر بنهند پای بیرون ننهند ابوسعید

در کعبه اگر دل سوی غیرست ترا طاعت همه فسق و کعبه دیر است ترا ور دل به خدا و ساکن میکده ای می نوش که عاقبت بخیر است ترا

تا تو سگ نفس را فرمان باشی اهو چشمان ز تو گریزان باشند

سر مایه درد زدست اسان ندهم دل بر نکنم زدوست تا جان ندهم از دوست که یاد گار دردی دارم ان درد به صد هزار درمان ندهم

تابلوست که این و یه معمار نوشته نه یه شاعر. البته برای یه معمار بدک نیست . شوخی کردم ولی ظرافت نداره

دل جای تو شد و گرنه پر خون کنمش در دیده تویی وگرنه جیحون کنمش امید وصال تست جانرا ورنه به هزار حیله بیرون کنمش

یاران ره عشق منزل ندارد این بحر مواج ساحل ندارد

شاها زدعای مرد اگاه بترس وز سوز دل و اه سحرگاه بترس بر لشکر و بر سپاه خود غره مشو از امدن سیل به نا گاه بترس

من حیرانم عجب تاپیکی هم سیاست هم برنامه هم اموزش هم بحث وگفتگو حالا باید چی کار کنیم؟

تا چند حدیث قامت و زلف نگار تا کی باشی تو طالب بوس و کنار گر زانکه نه ای دروغزن عاشق وار در عشق چو او هزارچون او بگذار

دیروز به توبه ای شکستم ساغر و امروز به ساغری شکستم توبه از بس که شکستم و ببستم توبه فریاد همی کند زدستم توبه

من بی تو دمی قرار نتوانم کرد احسان تو را شمار نتوانم کرد

تاپیک خوبییه منم هستم .منم ترم دومییم

تا درد رسید چشم خونخوار ترا خواهم که کشد جان من ازار ترا

شاها زدعای مرد اگاه بترس وز سوز دل و اه سحرگاه بترس

دردم از یار است و درمان نیز هم دل فدای او شد جان نیز هم

در بزم تو ای شوخ منم زار و اسیر وز کشتن من هیچ نداری تقصیر با غیر سخن گویی که از رشک بسوز سویم نکنی نگه که از غصه بمیر

تا ظن نبری کز ان جهان می ترسم وز مردن و از کندن جان می ترسم چون مرگ حقست چرا ترسم ازو من خویش پرستم واز ان می ترسم