نتایح جستجو

نمی خواهم به جز من دوستار دیگری باشی نمی خواهم برای لحظه ای حتی به فکر دیگری باشی نمی خواهم صفای خنده ات را دیگری بیند نمی خواهم کسی نامش به لبهای تو بنشیند نمی خواهم به غیر از من بگیرد دست تو، دستی نمی خواهم کسی یارت شود در راه این هستی

یکی جای دارد سر اندر سحاب/ به خارا برآورده از قعر آب

یارب از دلهای ما شور . محبت را مگیر این توکل، این توسل، این ارادت را مگیر

سلام نغمه عزیز خیلی خیلی قشنگ بود. تو بارانی و من باران پرستم/ تو دریایی من امواج تو هستم اگر روزی بپرسی، باز گویم/ تو من هستی و من نقش تو هستم

پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد/ وآن راز که در دل بنهفتم به در افتاد از راه نظر مرغ دلم گشت هواگیر/ ای دیده نگه کن که به دام که در افتاد دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم/ چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد مژگان تو تا تیغ جهانگیر برآورد/ بس کشته دل زنده که بر یکدگر افتاد از رهگذر خاک سر کوی شما...

میی در کاسه چشم است ساقی را بنام ایزد/ که مستی می کند با عقل و می بخشد خماری خویش

چشم دل را به تماشاي خدا باز كنيم نغمه ی دل به تمناي رخ اش ساز كنيم دلمان گاه شود تنگ، به آن خالق پاك به سلامي،دلِ تنگش به دل احراز كنيم در چنين عصر پر از حيله و نيرنگ و ريا ياداو چاره درد است، به او راز كنيم گشته دنيا قفس مرغ دل خايف ما پرِ تهذيب خدايا ، بده پرواز كنيم مرغ دل پر بكشيد از قفس...

چشم دل را به تماشاي خدا باز كنيم نغمه ی دل به تمناي رخ اش ساز كنيم دلمان گاه شود تنگ، به آن خالق پاك به سلامي،دلِ تنگش به دل احراز كنيم در چنين عصر پر از حيله و نيرنگ و ريا ياداو چاره درد است، به او راز كنيم گشته دنيا قفس مرغ دل خايف ما پرِ تهذيب خدايا ، بده پرواز كنيم مرغ دل پر بكشيد از قفس...

مرغ زیرک نشود در چمنش پرده سرای/ هربهاری که ز دنبال خزانی دارد

به جایی که سیمرغ را خانه بود/ بدان خانه آن خُرد بیگانه بود

می‌سوزد و همچنان هوادار می‌میرد و همچنان دعاگوست

تـن تـو آهـنگی است و تـن من کلمه ای است که در آن می نـشیند تا نـغمه ای در وجود آیـد سروده ی که تـداوم را می تـپد در نگاهت همه ی مهـربـانی هاست: قـاصدی که زنـدگی را خبر می دهد. و در سکـوتـت همه صداها فـریـادی که بـودن را تـجربـه می کـند. احمد شاملو

به مژگان سیه کردی هزاران رخنه در دینم/ بیا کز چشم بیمارت هزاران درد برچینم الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد/ مرا روزی مباد آندم که بی یاد تو بنشینم جهان پیر است و بی بنیاد از این فرهاد کُش فریاد/ که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم زتاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گل/ بیآر ای باد شبگردی...

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین/ اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم حافظ

ای کاش مرا نظر نبودی/ چون حظ نظر برابرم نیست

صلاح کار کجا و من خراب کجا؟ ببین تفاوت ره کز کجاست تا به کجا

آهنگ خوش سه تار تقدیم تو باد/ آرایش گلهای بهار تقدیم تو باد گویند که عشق هدیه پاک خداست/ این هدیه هزار بار تقدیم تو باد

نه هر کو نقش نظمی زد، کلامش دلپذیر افتد/ تَذَرْوِ طُرفه من گیرم، که چالاک است شاهینم حافظ

دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی/ کز عکس روی او شب هجران سرآمدی تعبیر خواب چیست؟ یار سفر کرده میرسد/ ای کاش هر چه زودتر از در درآمدی

درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد/ نهال دشمنی برکن که رنج بی شمار آرد چو مهمان خراباتی به حرمت باش با رندان/ که درد سرکشی جانا گرت مستی خمار آرد شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما/ بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد