نتایح جستجو

چرا تو جلوه ساز این بهار من نمی شوی چه بوده آن گناه من که یار من نمی شوی بهار من گذشته شاید شکوفه ی جمال تو ، شکفته در خیال من چرا نمی کنی نظر ، به زردی جمال من بهار من گذشته شاید تو را چه حاجت نشانه من تویی که پا نمی نهی به خانه من چه بهتر آن که نشنوی ترانه من نه قاصدی که از من آرد ، گهی...

غربت عمیق اندوه منو ، چاه خشک تو بیابون نداره سردی و تاریکی زندگیمو ، هیچ شبی تو هیچ زمستون نداره مثل شعر مرثیه از شب و گریه پرم ، برای تموم شدن لحظه ها رو می شمرم کی ستاره منو از آسمون ، پشت این پرده خاموشی کشید گلدون شیشه ای مو کی زد به سنگ ، کی منو بخود فراموشی کشید کاش میشد واسه خودم گریه...

همه ما وارثیم وارث عذاب عشق سهم اون ** بیشتره که میشه خراب عشق سوختن و فریاد زدن اینه رمز و راز عشق وقت از خود مردنه لحظه آغاز عشق واسه این صدای نی موندنی ترین شده که به لطف زخم عشق حنجرش خونی شده همه ما وارثیم وارث عذاب عشق سهم اون ** بیشتره که میشه خراب عشق سهم من گلوی زخمیه منه ، یه صدا واسه...

انگار با من از همه کـس آشناتری ، از هر صدای خوب برایم صداتری ایینه ای به پکی سر چشمه ی یقین ، با اینکه روبروی منی و مکدری تو عطر هر رسیده و نجوای هر نسیم ، تو انتهای هر ره و آن سوی هر دری لالای پر نوازش باران نم نمی ، خاک مرا به خواب گل یاس میبری انگار با من از همه کـس ‌آشناتری ، از هر صدا خوب...

در امتداد سکوت... سکوت میکنی! سکوتی به وسعت مهربانی تو و به عمق دلدادگی من! سکوت تو سرآغاز تمام فریادهای من است و سؤالی که همیشه بی پاسخ ماند! چرا من...؟

هرگز گمان مبر ز خيال تو غافلم.... گر مانده ام خموش خدا داند و دلم....

سر از سبک و سیاقِ نوشتن ام در نمی آوری ، باشد ! ادا اصول های عاشقی را که می فهمی !؟

می سوزم و می سوزم ، با زخم تو می سازم با هر غزل چشمت من قافیه می بازم پیش از تو فقط شعرم معراج غرورم بود ای از همه بالاتر ینک به تو می نازم این سفره ی خالی را ، تو نان غزل دادی ای پر برکت گندم من از تو می آغازم من اهل زمین بودم ، فواره نشین بودی با دست تو پیدا شد بال همه پروازم از شبنم هر لاله ،...

همسفر تنها نرو بذار تا با هم بریم سرنوشتمون یکی هر دو مون مسافریم تازه از راه رسیدم هنوزم خسته رام همسفر تنها نرو ، بذار تا منم بیام سخته دل کندن از این شهر و دل بستگی ها موندن از خونه جدا ، با همه خستگی ها جون به لبهام رسیده تا به کی دربدری گرد غربت روتنم ، که بازم باید بری بذار تا خستگی...

تو نيستي و صداي تو هواي خوب اين خونه است صدايِ پايِ عطرِ گُل صداي عشق ديوونست تو از من دور و من دل تنگ تو آبادي و من ويرون هميشه قصه اين بوده يکي خندون يکي گريون هميشه قصه اين بوده تو يک لحظه ، تو يک ديداريه زخم از زهر يک لبخند تموم عمر فقط يک بار پس از اون زخم پروردن پس از اون عادت و...

((به یادتم)) چرا هنوز به یادتم مثل تو من بد نشدم؟ اشکم چرا بند نمیآد از تو مگه رد نشدم؟ نشستی توی ذهنم و بهم میگی که سرد شدی نمی دونم چرا میخوای نشون بدی که بد شدی من که هنوز به یادتم تو بی خیال شدی عزیز رو زخم کهنه ی دلم دوباره تو نمک نریز رویای ما تموم شده مثل تموم قصه ها آخر...

((سکوت بعد طوفان)) بذار خالی شم از رویات،که این شبها پر از درده چرا اون لحظه های خوب، دوباره بر نمی گرده؟ بذار خالی شم از فکرت که من در فکر پایانم حالا محو تماشای ، سکوت بعد طوفانم تمام دلخوشیه من ، همون حرفای خوبت بود ولی باور نمی کردم که دنیامون بشه محدود حالا بین من و چشمات فقط یک شیشه ی...

تو کدوم کوهی که خورشید از تو چشم تو می تابه چشمه چشمه ابر ایثار روی سینه ی تو خوابه تو کدوم خلیج سبزی که عمیق ، اما زلاله مثل اینه پاک و روشن مهربون مثل خیاله کاش از اول می دونستم که تو صندوقچه ی قلبت مرهمی داری برای زخم این همیشه خسته کاش از اول می دونستم که تو دستای نجیبت...

چند گویم من از جدایی ها روزگاری با غم دوری تو من ساختم قصه ها و غصه ها با یاد تو پرداختم با امید دیدنت یک لحظه و یک ثانیه بارها در کنج غم شعر و غزلها ساختم شور عشقت خانه ی دل را به بازی میگرفت من چه تلخ این بازی بی انتها را باختم گرچه سازت همنوا با ساز من هرگز نشد باز اما من برایت این نوا...

دوش یادت بر سرم زد ناگهان جسم و روحم رفت یکجا ناگهان عقل و هوشم را ببرد از این جهان در خماری بودم اندر کوی تو کور سویی دیدم از گیسوی تو من سلامی دادمت از عمق جان صبر کردم ...... نه نیامد یک کلام خوابِ من ....... رویای من ........ گر تو نمی خواهی مرا... گوش کن حرف مرا خود ندانی... جان من را سوختی...

با توام ، با تو که دستت دست دنیا ساز رنجه با توام با تو که بغضت معنی آواز رنجه اگه یخ باد ستمگر پی قتل عام برگه اگه این باغ برهنه باغ تاراج تگرگه اگه بی پناهی گل رنگ بی پناهی ماست دستتو بذار تو دستم وقت پیوند درختاست رو تن سخت درختا بنویس و دوباره بنویس که شکست یک شقایق...

وقتی تو شب گم می شدم هم خونه خواب گل می دید همسایه از خوشه ی خواب سبد سبد خنده می چید وقتی تو شب گم می شدم ستاره شب شکن نبود میون این شب زده ها هیشکی به فکر من نبود آواز خون کوچه ها شعراشو از یاد برده بود چراغا خوابیده بودن شعله شونو باد برده بود آخ اگه شب شیشه ای بود...

هنوز زود بود براي تنهايي . . . بي كسي . . . آواره گي . . . و براي سرگرداني ام . . . مگر چند بهار را ديده بودم ؟ ؟ ؟ ! ! ! كه سرنوشت خزان زندگي را برايم نمايان كرد . . . . . . . .

نفهمیدی چه می گویم ندانستی چه می خواهم گمان کردی که چون از عشق می گویم نیاز پیکرم را در تو می جویم تو فکر کردی که عشق جز خواهش تن نیست و جز این آرزو در باطن من نیست نفهمیدی! نفهمیدی! که این افکار در من نیست!! و عشق آن واژه پاکیست برای من... که بی تو معنی تنهایی مطلق برای دستهای من... برای...

یادت ای دوست بخیر.... بهترینم خوبی؟؟؟ روزگارت شیرین و دماغت چاق است؟؟؟ خبری نیست زتو! یادی از یار نکردن،بی وفا رسم شده؟ نکند خاطرت از شکوه من خسته شود! دل من می خواهد که بدانی بی تو دلم اندازه دنیا تنگ است.... یادت ای دوست بخیر می سپارم همه زندگیت را به خدا که چو آیینه زلال همچو دریا آرام...