نتایح جستجو

وبلاگی برای مهندسی صنايع مهندس صنایع ورودی 86 علم و صنعت ایران واحد بهشهر http://sanayeno.blogfa.com

دلا ز نور هدایت گر اگهی یابی / چو شمع خنده زنان ترک سر توانی کرد گر این نصیحت شاهانه بشنوی حافظ/به شاهراه حقیقت گذر توانی کرد:heart:

بیا ره توشه برداریم قدم در راه بی برگشت بگذاریم ببینیم اسمان "هرکجا"ایا همین رنگ است؟

یک نفر شبیه قاصدک همیشه در سفر یک نفر همیشه بیخبر دلش گرفته است

کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را نگه جز پیش پا را دید نتواند که ره تاریک و لغزان است...

من پست سالی عزیز رو بعد از ارسال دیدم حالا با چی ادامه بدیم؟

ما در پیاله عکس رخ یار دیده ایم/ای بیخبر ز لذت شرب مدام ما هرگز نمیرد انکه دلش زنده شد به عشق/ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما

شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن مگر انکه شمع رویت به رهم چراغ دارد:heart:

لطفآ اسم منو از industrial-eng به *ساقی* تغییر بدین ممنون

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون کنم گفت کو زنجیر تا تدبیر این مجنون کنم

یک چند در این مدرسه ها گردیدم از اهل کمال نکته ها پرسیدم یک مسئله ای که بوی عشق اید از ان در عمر خود از مدرسی نشنیدم شیخ بهایی

چقدر دور میدان چرخیدن خوب است چقدر روی پشت بام خوابیدن خوب است چقدر باغ ملی رفتن خوب است چقدر مزه ی پپسی خوب است چقدر سینمای فردین خوب است ومن چقدر از همه ی چیزهای خوب خوشم می اید... فروغ

تو بمان با من تنها تو بمان ! در دل ساغر هستی تو بجوش ! من همین یک نفس از جرعه ی جانم باقیست اخرین جرعه ی این جام تهی را تو بنوش! فریدون مشیری مثل این که e.m عزیز و من همزمان نوشتیم این هم د : دل را به پرواز کبوتر بچه خوش کردیم اما دوباره انکه بالا می پرد "باز" است

در ان نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سرو کوهی دام گرم یاد اوری یا نه من از یادت می کاهم تو را من چشم در راهم ببشخید تکراریه:redface:

تیشه ها بسیارند اما ریشه هارا باید محکم کرد مرزها بهانه های خوبی هستند مهربان بودن اما بهانه نمی خواهد

بود ایا که در میکده ها بگشایند / گره از کار فرو بسته ی ما بگشایند اگر از بهر دل زاهد خودبین بستند/دل قوی دار که از بهر خدا بگشایند در میخانه ببستند خدایا مپسند/ که در خانه ی تزویر و ریا بگشایند

نان را هوا را روشنی را بهار را از من بگیر اما خنده ات را هرگز تا چشم از دنیا نبندم. پابلو نرودا

همه می ترسند همه می ترسند اما من و تو به چراغ و اب و اینه پیوستیم و نترسیدیم سخن از پیوند سست دو نام و هماغوشی در اوراق کهنه ی یک دفتر نیست سخن از گیسوی خوشبخت من است با شقایق های سوخته ی بوسه ی تو ...

زندگی گرمی دلهای به هم پیوسته ست تا در ان دوست نباشد همه درها بسته ست

دمت گرم و سرت خوش باد! سلامم را تو پاسخ گوی در بگشای منم من! میهمان هر شبت لولی وش مغموم منم من سنگ تی پا خورده ی رنجور منم دشنام پست افرینش نغمه ی ناجور نه از رومم نه از زنگم همان بی رنگ بی رنگم...