نتایح جستجو

دلا من قدر وصل او ندانستم تو می دانی کنون دانستم و سودی نمی دارد پشیمانی!!!! شب همگی خوش

دیدم آن چشم و دل سیه که تو داری جانب هیچ آشنا نگه ندارد

نه خیرم..... من گفتم صفر آزادم!!!!:razz: خوش به حال دوستات که ترم دیگه در خدمتشونی ;) خوب....دیگه لحظه ی سخت رفتنه... من با اجازتون مرخص بشم... این طور که پیداست این تاپیک به طور خصوصی شده برای من... هیشکی دیگه نیست.... :(:( هوای قامتش دارم ولی چندان که می بینم سر و برگ هوای من ندارد سرو...

اگه خدا قبول کنه قربه الی الله ترم سه هستم :redface: جدی فکر می کردی من صفر صفرم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ :surprised: یعنی برای ترم دیگه اینجایی؟؟؟

دوش عقلم هوس وصل تو شیدا می کرد دلم آتشکده و دیده چو دریا می کرد

ریاضی مهندسی داشتم... آخه خیلی گلابی بود...این قدر آسووووووووووون بود.....:w19: دیگه بهش فکر نمی کنم مهم نیس...... شما چیکار می کنید..بهتون خوش میذگره؟؟؟ :surprised:

لعل سیراب به خون تشنه لب یار من است وز پی دیدن او دادن جان کار من است

دقیقا شاعرشون را نمی دونم کیه..... تا اون جا که یادمه رشته اش ریاضی بوده.... شایدم صنایع :w20: شایدم.... نیدونم... بی خیال.... آقا من امروز امتحان داشتم خراب کردم...!!!!! الان افسردم...:wallbash:

یک راز خیلی خیلی بزرگ این جا هست: برای شما هم که او را دوست دارید، مثل من هیچ چیزِ عالم مهم‌تر از دانستن این نیست که تو فلان نقطه‌ای که نمی‌دانیم، فلان بره‌ای که نمی‌شماسیم گل سرخی را چریده یا نچریده... خب. آسمان را نگاه کنید و بپرسید: «بَرّه گل را چریده یا نچریده؟» و آن وقت با چشم‌های خودتان...

تو می روی و مرا چشم دل به جانب توست ولی چه سود که جانب نگه نمی داری :cry:

نشان روی تو جستم به هر کجا که رسیدم ز مهر در تو نشانی ندیدم و نشنیدم

شمع را كه به خورشيد هديه ميدهي از سر انگشتان سوخته ات مي فهمد چند شب يلدا را با كبريت هاي نمور و يكي سنگ چخماق سر كرده اي!

خوب كه مي انديشم مي بينم زندگي لب طاقچه عادت از ياد من و تو رفته است!!

سوختم سوختم از عشق تو چون شاخه ی خشکی به امیدی که برآید ز سر کوی تو دودم

اهل دانشگاهم… روزگارم خوش نيست! ژتوني دارم ، خرده عقلی ، سر سوزن شوقي ! اوستادی دارم … ، بهتر از شمر و یزید!!! دوستانی همه چون من مشروط!!! و اتاقی که همین نزدیکیست … پشت آن کوه بلند !!!:w16: *** اهل دانشگاهم… قبله ام آموزش… جانمازم جزوه ، مهرم میز! مشتق از پنجره ها ميگيرم!! همه ذرات مخ من...

ما گذشتيم و گذشت آنچه تو با ما کردي تو بمان و دگران ، واي به حال دگران

آن کیست کاندر رفتنش صبر از دل ما می برد ترک از خراسان آمده از پارس یغما می برد

شمع را كه به خورشيد هديه ميدهي از سر انگشتان سوخته ات مي فهمد چند شب يلدا را با كبريت هاي نمور و يكي سنگ چخماق سر كرده اي!

شمع را كه به خورشيد هديه ميدهي از سر انگشتان سوخته ات مي فهمد چند شب يلدا را با كبريت هاي نمور و يكي سنگ چخماق سر كرده اي!