نتایح جستجو

ترسم این قوم که بر دردکشان می​خندند در سر کار خرابات کنند ایمان را

رونق عهد شباب است دگر بستان را می​رسد مژده گل بلبل خوش الحان را ای صبا گر به جوانان چمن بازرسی خدمت ما برسان سرو و گل و ریحان را گر چنین جلوه کند مغبچه باده فروش خاکروب در میخانه کنم مژگان را ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان مضطرب حال مگردان من سرگردان را ترسم این قوم که بر دردکشان...

ترسم این قوم که بر دردکشان می​خندند در سر کار خرابات کنند ایمان را

در شگفتم که در این مدت ایام فراق برگرفتی ز حریفان دل و دل می​دادت

یار مردان خدا باش که در کشتی نوح هست خاکی که به آبی نخرد طوفان را

بیا کز رفتنت جانم خراب است دل از شور نمکدانت کبابست درنگ آمدن ای عمر کم کن که عمر از بهر رفتن در شتاب است چو بر شیرین لبت از رخ چکد خوی تمامی آب آن شربت گلابست مرا گریک سوا لی از لب تست ز چشمت ده جواب ناصوابست سخن گوید چو خسرو پیش چشمش زبون غمزه‌ی حاضر جوابست

نی داشت خبر از خود و نی از می و مجلس خسرو که خرابی ز می ناب دگر داشت

ترسم این قوم که بر دردکشان می​خندند در سر کار خرابات کنند ایمان را

تو ای سلطان خرم دل که از مشغولی غیرت سر غوغای دیوان نیست خلوت دوست شاهان را

حوصله کو که دل دهم عشق جنون فزای را سلسله بگسلم ز پا عقل گریزپای را

فرمود مرا سجده‌ی خویش آن بت رعنا در سجده فتادم که سمعنا واطعنا ما دخل به خود در می‌دیدار نگردیم ما حل له شارعنا فیه شرعنا بودیم ز ذرات به خورشید رخش نی الفرع رئینا والی الاصل رجعنا روزی که دل از عین تعلق به تو بستیم من غیرک یاقرة عینی و قطعنا در زاریم از ضعف عمل پیش تو صد ره ضعف...

ای گوهر نام تو تاج سر دیوان‌ها ذکر تو به صد عنوان آرایش عنوان‌ها

یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم با نعره​های قلقلش اندر گلو ببست

تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان بگشود نافه​ای و در آرزو ببست

یعنی چه تشکرات ته کشیده امروز اینو از دو نفر شنیده ام مرا به کار جهان هرگز التفات نبود رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست نخفته​ام ز خیالی که می​پزد دل من خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

فکر کنم دیر شده باشه با این حال تولدت رو تبریک میگم

الان دیدمش [img]

ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت

در کل اگه نگاه کنی میبینی که من هیچ تشکری نزدم (به یه دلایلی)ولی خب الان تشکر میزنم تا بفهمی چیزی ازم کم نمیشه مگر گشایش حافظ در این خرابی بود که بخشش ازلش در می مغان انداخت

سلام اینجا یادتون رفته کلمه بدی