نتایح جستجو

يا رنگ غروبم من ، یا سرخی خونینم شکل من اگر خواهی ، گه آنم و گه اینم هر چند نی ام پنهان ، پنهان تو مرا خوانی در پیش نگاه تو ، یک ذره ام ار دانی

تـو به دل هستي و اين قوم به گِل ميجويند تــو به جان هستي و اين جمع جهانـگردانند

آمدم تا رو نهم بر خاک پای یار خود آمدم تا عذر خواهم ساعتی از کار خود

بگشا پنجـره ها را كه زغـم لبــريزم بغـض جا مانده ترين چلـچله در پائيزم

یکسان گذشت در سیهی صبح و شام ما لبخند آفتاب ندیده است بام ما

يک شبي جانا بيا پيشم که پست افتاده ام از غمت اکنون دگر باده پرست افتاده ام با خيال شهد لبهايت چه ها نوشيده ام نيستي پیش من و من مست مست افتاده ام يا بيا دستم بگير و يا بگير اين جان من منکه در عشقت از آن روز الست افتاده ام گر نيايي اين غمين معشوق خود ناگهان بيني ز دست افتاده ام

تو آن نوگل باغ نيلوفري چه راحت زدلدار دل ميبري تو با من اگر يك نفس دم كني هزاران غم و غصه ام ، كم كني

تو دور از من ، من از تو دورم بدون خنده هايت ، سوت و كورم مده پيغام دلتنگي ، كه من هم دلم تنگه برايت ، آخ چه جورم نمي داني در اين رنج و جدايي اگر تو آتشي ، من چون تنـورم مشو غمگين زدوري نازنينم كه جبران ميكنم وقت حضورم ماشاا... به اون استعدادت:gol:جالب بود - فكرش رو نمي كردم...

من چه گویم که آنچنان باشد که حد حُسن توست هم تو خود فرما که چونی، تا چنان گویم تو را

ساقي بيا و باده ده اکنون که فر صت است مطرب بزن ترانه که فرصت غنيمت است

يك راز عزيز من ، امشب به تو خواهم گفت من دور ز چشمانت ، آسوده نخواهم خُفت من قيمت عشقت را با خون جگر دانم رازي مشو اي زيبا ، آنرا بفروشم مـُفت آسوده نمي مانم ، رنجيده اگر باشي من گرد و غبار غم از روح تو خواهم رُفت در بخت ببينم من ، يكروز در اين كوچه دست من و دست تو ، پيچيده بهم چون...

در شهر يکي کس را هشيار نمي بينم هر يک بتر از ديگر شوريده و ديوانه

دگر از درد تنهايي، به جانم ، يار مي بايد دگر تلخ است کامم، شربت ديدار مي بايد

من با غم عاشقانه شادم دل در غم عاشقی نهادم غم از دل من اگر جدا بود این شور به شعر من کجا بود

دل من ز بيقراري چو سخن به يار گويم نگراردم كه حال دل بيقرار گويم شنود اگر غم من نه غمين نه شاد گردد به كدام اميدواري غم خود به يار گويم

می دانی و می دانم ..زین حال پریشانی از خود شدن بیرون .... با دیده ی بارانی تو درد من و درمان ...آرامش این طوفان از عشق بگو با من ...در خلوت و پنهانی

دل و دين و عقل و هوشم همه را به باد دادي زکدام باده ساقي به من خراب دادي

داني که پيام عشق شادي باشد؟ غم ، غصه و حزن بد نهادي باشد ... ببخشيد تشكر من تمام شده

تا نقش خیال دوست با ماست ما را همه عمر خود تماشاست

یک دم به نوای دل من گوش فرادار کاین ناله ی جانسوز ز هر ساز نیاید