نتایح جستجو

سلام عزیز ممنون گلی خانوم.شما خوبی؟ کدو هستم!نه کادو!!! اسمم بهت گفتم یه خورده فکر کنی یادت میاد!!!

فکر نمیکردم که هنوز کسی باشه که به این چیزها اهمیت بده جای بسی امید میباشد

سلام.دوستان من یه بار یادمه یه صفحه برداشتم اما فراموش کردم بخونم:cry:هرچی گشتم هم پیداش نکردم:cry:چی کار کنم به نظرتون:cry:؟شرمنده همتون هستم:cry:

چه جالب.شما دیگه چرا اخراج شدی؟!نکنه شما هم حقت بوده!!! عجب!

چه جالب.شما دیگه چرا اخراج شدی؟!نکنه شما هم حقت بوده!!! عجب!

چه جالب.شما دیگه چرا اخراج شدی؟!نکنه شما هم حقت بوده!!! عجب!

یــــــــک روز به خودت می آیـــــی آن روز می فهمـــــی خــــــودت را به پـــــای کســـی کـــــه هیـــــچ وقــــت پیـــــشت نبـــــــوده ، پیـــــر کــــردی … [IMG]

من دیدم.دوستان برای دیدنش نیاز به چیز شکن دارید!اصلا هم نخندیدم ولی لایک کردم:D

[IMG]

خب آتاری من که داشت تفنگ.اما سگا به ارث رسیده هم داشت.اتفاقا یه تفنگ مشکی شیک هم بود که هنوز هم دارمش!

بچه ها شما هم زود به زود دسته هاتون خراب میشد.یه وضی بود؟!

من مال خودم چندتایی رو ناکار کردم اما آخر کار سگا پسرخاله م رو بهم دادن.اون رو هنوز دارم.تفنگ هاش و این بازی یادش بخیر.وقتی بهم میخندید سگه کلی حرصم در میومد!بعدش بازی رو قطع میکردم:biggrin:

ماریو جان چه خانوم های خوشکلی که با کمک من نجات میدادی.یچه زمان هایی با ماریو پرشی در آسمان سیر نکردی.یادش بخیر وقتی آتاری خریده بودم صبح های زود وقتی همه خواب بودن میومدم بازی میکردم.یادش بخیر یک تلویزیون سیاه سفید برام گذاشته بودن مخصوص آتاری. میگفتن تلویزیون رنگی خراب میشه!!!!!!!چه ساده بودیم...

دوستمون جواب خوبی دادن.منم جواب مشابهی براتون داشتم.توی ایران تا خودت نخوای هیچ چیزی با این چیزهایی که تو دانشگاه درس میدن یاد نمیگیری.به نظرم اگه در کنار تحصیلتون بتونین یه جایی در ارتباط با رشته تون سرکار برید خیلی خوبه و میتونید عملی یاد بگیرید نذارید برای کارآموزی ترم آخرتون از همین حالا...

اولا کی گفته استاتیک سخته؟؟!!هرکی گفته بی خود کرده!!!البته به ما هم میگفتن!اما گوش نکن به این حرفا من خودم استاتیک ترم 2 داشتم حالا حسابش بکن،درس خیلی شیرینیه. دوما شما در کنار درست به کنکورت هم برس البته اگه میخوای باز همین رشته قبول بشی به نظرم همین رو ادامه بده چه کاریه!

کودک بغض آلود من امشب نیز این صدا و دستان مادر پیر را تحمل کن که خود برایت قصه گویم باشد که ترس از درونت و سیل از چشمان سیاه نافذت رخت برکند و دوباره خنده هایت فضای این خانه را طنین انداز کند و این مادر پیر با لبخند شیرینت از نو جوان شود.

کودک درون من خودش رو زیر پتو جمع کرده موهاشو افشون کرده داره از چشماش بارون میباره یه مهربون هست اینجا که بیاد دستی تو این موها ببره و با گرمای مادرانه صداش براش بخونه قصه ای که ترس رو از چشم های این طفل معصوم بشوره و خوابی آروم رو مهمون این چشم ها کنه؟!

وجالب اینجاست که من سر ظهر دلم کشید یه تاپیک قدیمی رو آپ کنم و خیلی شانسی این صفحه اومد و من این تاپیک رو باز کردم.شاید حکمتی بوده که این بالا بیاد و شما ببینید!

زیبا بود و قابل تامل

50.:smile: