نتایح جستجو

دنيا به روي سينه ي من دست رد گذاشت بر هر چه آرزو به دلم بود سد گذاشت

لبخند تو را چند صباحیست ندیدم یک بار دگر خانه ات آباد،‎بگو سیـب

تا شدم خوار تو رشگم به عزیزان آید بارالها که عزیزی نشود خوار کسی

یوسف گمگشته باز آید به کنعان، غم مخور کلبه احزان ششود روزی گلستان، غم، مخور

دریای من بودی :دی در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم لطف آنچه تو اندیشی حسن آنچه تو فرمایی

مردان عشق را به هیاهو چه حاجت است رندان روزگار خموشی گزیده اند

با رشته ي زلف توام امشب سر راز است افسوس که شب کوته و اين رشته دراز است

دلم تنهاست ماتم دارم امشب دلي سرشار از غم دارم امشب

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتیم در میان لاله و گل آشیانی داشتیم

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

روم به جای دگر ، دل دهم به یار دگر هوای یار دگر دارم و دیار دگر به دیگری دهم این دل که خوار کرده‌ی تست چرا که عاشق نو دارد اعتبار دگر

یار آن بود که صبر کند بر جفای یار ترک رضای خویش کند بر رضای یار

افسوس که شد دلبر و در دیده گریان تحریر خیال خط او نقش بر آب است

در کوی نیک نامان ما را گذر ندادند گر تو نمیپسندی تغییر ده قضا را

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد جز غم که هزار آفرین بر غم باد

تا بوده چشم عاشق در راه يار بوده بي آنكه وعده باشد در انتظار بوده

دیگر مکن نصیحت حافظ که ره نیافت گمگشته‌ای که باده نابش به کام رفت

سخته... دلت بگیره اما، . . . . . . . بلد نباشی آرومش کنی:D:(

تا بهار دلنشين ، آمده سوي چمن اي بهار آرزو ، بر سرم سايه فكن چو نسيم نو بهار ، بر آشيانم كن گذر تا كه گلباران شود ، كلبه ی ويران من

دیدی ای دل كه غم عشق دگر بار چه كرد چون بشد دلبر و با یار وفادار چه كرد