نتایح جستجو

باغبان گر پنج روزي صحبت گل بايدش / بر جفاي خار هجران صبر بلبل بايدش

مردي نبود فتاده را پاي زدن / گر دست فتاده اي بگيري مردي

هر چند كه از اينه بي رنگ تر است / از خاطر غنچه ها دلم تنگ تر است بشكن دل بي نواي ما را اي عشق / اين ساز شكسته اش خوش اهنگ تر است

زتو هر هديه كه بردم،به خيال تو سپردم / كه خيال شكرينت فر و سيماي تو دارد به دو صد بام برايم ،به دو صد دام در ايم / چه كنم اهوي جانم سر سوداي تو دارد

در چشم به جاي خواب ابست مرا / در ديدن روي تو شتاب است مرا

ميان عاشق و معشوق هيچ حائل نيست / تو خود حجاب خودي حافظ از ميان برخيز

چو عاشق مي شدم گفتم كه بردم گوهر مقصود / ندانستم كه اين دريا چه موج بيكران دارد

اي دل همه اسباب جهان خواسته گير / باغ طربت به سبزه اراسته گير وانگاه بر ان سبزه شبي چون شبنم / بنشسته و بامداد برخاسته گير

گر توكل مي كني در كار كن / كار كن پس تكيه بر جبار كن

مستان سلامت مي كنند/ جان را غلامت مي كنند / مستي ز جامت مي كنند / مستان سلامت مي كنند

بي بال و پر اندر پي تو مي پرم / من كه شده ام چو كهربايي تو مرا

عشق من بيا منو ياري بكن /گونه هام خشكيده شد كاري بكن

انم كه توام ز خاك برداشته اي / نقشم به مراد خويش بنگاشته اي كارم چو به دست خويش بگذاشته اي / مي رويم از ان سان كه توام كاشته اي

گر بگويم كه مرا با تو سر و كاري نيست / در و ديوار گوايي بدهد كاري هست

عشق دريايي كرانه ناپديد / كي توان كردن شنا اي هوشمند

در عشق كه او جان و دل و ديده ي ماست / جان و دل و ديده ،هر سه را سوخته ايم

اسرار ازل را نه تو داني و نه من / وين حرف معما نه تو خواني و نه من هست از پس پرده گفتگوي من و تو / گر پرده بر افتد نه تو ماني ونه من

خود ز فلك برتريم وز ملك افزونتريم / زين دو چرا نگذريم منزل ما كبرياست

گر من به شوق ديدنت از خويش مي روم / از خويش مي روم كه تو با خود بياريم

با تو تنها با تو هستم،اي پناه خستگي ها / در هوايت دل گسستم از همه دلبستگي ها