نتایح جستجو

در ان نوبت كه بندد دست نيلوفر به پاي سرو كوهي دام گرم ياد اوري يا نه من از يادت نمي كاهم تو را من چشم در راهم

حذر از عشق ندانم سفر از پيش تو هرگز نتوانم

همه عمر بر ندارم سر از اين خمار مستي / كه هنوز من نبودم كه تو در دلم نشستي

بگذاشتيم غم تو نگذاشت مرا / حقا كه غمت از تو وفادارتر است

همت اگر پاي به ميدان نهد / گوي فلك در خم چوگان نهد

تا اب شدم سراب ديدم خود را / دريا گشتم حباب ديدم خود را هشيار شدم غفلت خود را ديدم / اگاه شدم به خواب ديدم خود را

شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع / اتشي بر دلش افكندم و ابش كردم

اي زندگي تن و توانم همه تو / جاني و دلي اي دل و جانم همه تو تو هستي من شدي از اني همه من / من نيست شدم در تو از انم همه تو

اي دوست قبولم كن و جانم بستان / مستم كن و وز هر دو جهانم بستان با هر چه دلم قرار گيرد بي تو / اتش به من اندر زن و انم بستان

كشتي شكستگانيم ،اي باد شرطه برخيز / شايد كه باز بينيم ديدار اشنا را

گر من به شوق ديدنت از خويش مي روم / از خويش مي روم كه تو با خود بياريم

دردا و حسرتا كه عنانم ز دست رفت / دستم نمي رسد كه بگيرم عنان دوست

اسمان فرصت پرواز بلنديست ولي قصه اينست چه اندازه كبوتر باشي

ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست / عاشقي شيوه ي رندان بلاكش باشد

نسوزد جان من يكباره در تاب / كه اميدت زند گه گه بر او اب گر اميدم نمان واي جانم / كه بي اميد يك ساعت نمانم

روز اول كه دل من به تمناي تو پر زد چون كبوتر لب بام تو نشستم تو به من سنگ زدي من نرميدم نگسستم

مرا گويي كه رايي؟ من چه دانم / چنين مجنون چرايي؟ من چه دانم مرا گويي بدين زاري كه هستي /به عشقم چون برايي؟ من چه دانم منم در موج درياهاي عشقت / مرا گويي كجايي؟من چه دانم مرا گويي چه مي جويي دگر تو / فراي روشنايي؟ من چه دانم

تا رفتنش ببينم و گفتنش بشنوم / از پاي تا به سر، همه سمع و بصر شدم

در ان نفس كه بميرم در ارزوي تو باشم / بدا ن اميد دهم جان كه خاك كوي تو باشم

دل در اين پيرزن عشوه گر دهر مبند / كين عروسيست كه درعقد بسي داماد است