نتایح جستجو

درود ستیا -- آواتارت عوض شده بود نشناختمت !!!!!

درود بر مهندس خوش فکر

بابا من قاطی کردم فک کنم 477! برو اینو که نوشتی بزن 467

لطفا به وضعیت مسخره ای که مذهبی ها در توهین به کورش و ایران و ایرانی تو گفتگوی آزاد راه انداختند رسیدگی کنید

سپیده کجا رفتی -- بیا مسابقه رو ادامه بده

اونجا من نرفتم تا حالا ولی اونجا رو ولش -- گفتگوی آزاد رو بچسب !!!!!

برو پست دومت رو بکن 500 پست سومت رو هم تغییر بده 499

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/210507-یک-سرگرمی-و-رقابت-بین-دخترها-و-پسر-ها-..... درود -- بیا اینجا جالبه

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/210507-یک-سرگرمی-و-رقابت-بین-دخترها-و-پسر-ها-..... درود فاطمه -- بیا اینجا قشنگه

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/210507-یک-سرگرمی-و-رقابت-بین-دخترها-و-پسر-ها-..... درود بر الهه بیا اینجا جالبه

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/210507-یک-سرگرمی-و-رقابت-بین-دخترها-و-پسر-ها-..... بیا اینجا جالبه -- عدد بزن

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/210507-یک-سرگرمی-و-رقابت-بین-دخترها-و-پسر-ها-..... بیا جالبه

چشمی است مرا ز اشک ، پیمانه ی عشق جانی است مرا ز سوز ، پروانه ی عشق امروز منم مقیم ، در خانه ی عشق هشیار همه جهان و دیوانه ی عشق

ما و دل سودا زده ، سرمست الستیم برگشته ز میخانه ، دو آشفته ی مستیم با عشق تو دیوانه و با جام تو سرمست چون نیست شدیم از همه ، با عشق تو هستیم برخاسته از کنگره ی عشق و به آفاق پرواز نمودیم و به بام تو نشستیم گر ز آنکه فقیریم ، فقیر در شاهیم ور ز آنکه خرابیم ، از آن ساغر و دستیم

گویند کسان که دوزخی باشد مست قولی است خلاف و دل در آن نتوان بست گر عاشق و میخواره به دوزخ باشند فردا بینی بهشت همچو کف دست

گویند کسان بهشت با حور خوش است من میگویم که آبِ انگور خوش است این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار که آوازِ دهل شنیدن از دور خوش است

بر چهره ی گل نسیم نوروز خوش است در صحن چمن روی دلفروز خوش است از دی که گذشت هر چه گویی خوش نیست خوش باش و زدی مگو که امروز خوش است

می خوردن و شاد بودن آئین من است فارغ بودن ز کفر و دین ، دین من است گفتم به عروس دهر :کابین تو چیست گفتا : دل خرم تو کابین من است

امروز که نوبتِ جوانی من است مِی نوشم از اینکه کامرانیِ من است عیبم مکنید گر چه تلخ است خوش است تلخ است ، از آنکه زندگانیِ من است

هر ذره که در خاک زمینی بوده است پیش از من و تو تاج و نگینی بوده است گَرد از رخِ آستین به آزرم فشان که آن هم رخ خوب نازنینی بوده است