گویند مرا چو زاد مادر*** پستان به دهان گرفتن آموخت
شب ها برِ گاهواره من*** بیدار نشست و خفتن آموخت
دستم بگرفت و پابه پا برد ***تا شیوه راه رفتن آموخت
یک حرف و دو حرف بر زبانم *** الفاظ نِهاد و گفتن آموخت
لبخند نهاد بر لب من *** بر غنچه گل شکفتن آموخت
پس هستی من ز هستی...