نتایح جستجو

وقتی به مزارم برسی دیر شده دلبر زیبا امروز بیا بوسه بده هی نگو فردا هم جام می و شمع و دف و نای مهیاست هم شوق من خسته دل عاشق و شیدا

یارب ،غم بیرحمی جانان بکه گویم ؟ جانم غم او سوخت ، غم جان بکه گویم ؟ نی یار و نه غمخوار و نه کس محرم اسرار رنجوری و مهجوری و حرمان بکه گویم؟

زمانه دوخت لبم را به ریسمان سکـوت که عهد، عهد غم است و زمان، زمان سکـوت

از لحظه هاي قلب تو پرواز ميكنم اين عقده هاي كهنه ي خود، باز ميكنم از عشق ساده ي خود هم گذشته ام داري خيال مي كني ام ، ناز مي كنم دلتنگي و شاعري و عشق بي دليل هر روز به شعر تو آغاز ميكنم گاهي صداي شعر مرا گوش مي كني دارم صداي عشق تو را ساز مي كنم ......خوبم ، ! دگر تفــال حافــظ نمي زنم...

تو را با غير مي بينم و صدايم درنمي آيد ... دلم مي سوزد و کاري زدستم بر نمي آيد ...

چای می نوشم که با غفلت فراموشت کنم چای می نوشم ولی از اشـک، فنجـان پُر شده ست

" دلم گرفته " از این ساده تر چه باید گفت ؟ کنار پنجره با چشم تَـر چه باید گفت ؟ ♥

دلتنك صدايت شده ام مي داني با دل بنويسم خط مي خواني هر شب به خيالت تو بسوزم چون شمع امشب تو بيا به خواب من مهماني

هـواي ديـده طـوفـانـي، دلـم دريـاي مـحـنت هـــا گهي مي بارد اين ابر و گهي مي غرد اين دريــا

در اين مهمانسراي سرد و بي روح دلم پژمـــرده و قلبــم شكسته است نه مهــر و عاطفت مانده ، نه عشقي وجودم از جفا كاري شكسته است دريغ از اين همه احســــــاس ، از عشـــــق به وقت گفتنش نايم شكستـــه است

من این روزها حال خود را باختـه ام بر بنای ِ حــرف ِ دل ، کار خود را ساختـه ام زین چنین گر ببینی ، کـم پیـدا مـرا تو بدان کز بند عشـق ، فـرش دل را بافتـه ام

مرغ در دامم مرا پروانه پرواز نيست درگلويم نغمه هست و رخصت آواز نيست

دلم یک دوست میخواهد که اوقاتی که دلتنگم بگوید: خانه را ول کن بگو من، کی،کجا باشم؟

تــو را مي خواستــم تا در جــواني نميـــرم از غـــم بي همـــزباني غـــم بي همـــزباني ســوخـت جـــانـم چه مي خـــواهــم دگــر زيـن زنـدگـانــي؟

یاد داری که ز من خنده کنان پرسیدی چه ره آورد سفر دارم از این راه دراز؟ چهره ام را بنگر تا بتو پاسخ گوید اشـک شوقی که فرو خفته به چشمان نیاز

بازی ایران ، آرژانتین یادت هست؟ من در دفاع از عشق تو مانند ایرانم با مشکلات زندگی جنگنده تـا کردم یه اشتباه سـاده، آخر کرد ویرانم

از اينجا مي روم با كوله باري زتنهـــايــي و غربت تا هميــشــه كه داغ دوري از ياران جاني به جان و استخوانم كرده ريشه اگر رفتم دلم مي خواند ...اينجا چو باراني كه زد دستش به شيشه اگر رفتم دلم همواره زخم است چو فرهادي كه زد سر را به تيشه اگر رفتم خداحافظ نگوييد ..... غريبم من دلم راضي نميشه...

از اينجا مي روم با كوله باري زتنهايي و غربت تا هميشه كه داغ دوري از ياران جاني به جان و استخوانم كرده ريشه اگر رفتم دلم مي خواند اينجا چو باراني كه زد دستش به شيشه اگر رفتم دلم همواره زخم است چو فرهادي كه زد سر را به تيشه اگر رفتـم خـــداحافــظ نگـوييـد غريبـم من دلم راضي نميشه...

از اينجا مي روم با كوله باري زتنهايي و غربت تا هميشه كه داغ دوري از ياران جاني به جان و استخوانم كرده ريشه اگر رفتم دلم مي خواند اينجا چو باراني كه زد دستش به شيشه اگر رفتم دلم همواره زخم است چو فرهادي كه زد سر را به تيشه اگـــر رفتـــم خـــداحافــــظ نگـــويــيـد غريبـم من دلم...

يا سر بنهي به جور و بيداد يا قصه عشق در نوردي اي سيم تن سياه گيسو كز فكر سرم سپيد كردي صلح است ميان كفر و اسلام با ما تو هنوز در نبردي؟