نتایح جستجو

من پنج سال بعد هر جا که باشم سعی می کنم خوشحال باشم!

dیک روز رسد غمی به اندازه کوه یک روز رسد نشاطی به اندازه دشت آری افسانه زندگی چنین است عزیز در سایه کوه باید از دشت گذشت

در پشت چارچرخه ای،کسی خطی نوشته بود: "من گشته ام،نبود! تو دیگر نگرد،نیست." گر خسته ای بمان و اگر خواستی بدان ما را تمام لذت هستی به جستجوست پویندگی تمامی معنای زندگیست هرگز "نگرد نیست" سزاوار مرد نیست

ترا من چشم در راهم شباهنگام که می گیرند در شاخ تلاجن سایه ها رنگ سیاهی وزان دلخستگانت راست اندوهی فراهم ترا من چشم در راهم

یادم نکرد و شاد حریفی که یاد از او یادش بخیر گرچه دلم نیست شاد از او

در آستان مرگ که زندان زندگیست تهمت به خویشتن نتوان زد که زیستم

سلام. شما شعرای جالبی می نویسید. شرمنده تشکرام تموم شده! شب خوبی داشته باشید.

یارم چو قدح به دست گیرد بازار بتان شکست گیرد

مگر ره گم کند کو را گذار افتد به ما یارب فراوان کن گذار آن مه گم کرده راه اینجا

دامن مکش به ناز که هجران کشیده ام نازم بکش که ناز رقیبان کشیده ام

ندار عشقم و با دل سر قمارم نیست که تاب و طاقت آن مستی و خمارم نیست

اما من اصلا احساساتی نیستم.من 18 تیرم.

منع خویش از گریه و زاری نمی آید ز من طفل اشکم خویشتن داری نمی آید ز من

تابد فروغ مهر و مه از قطره های اشک باران صبحگاه ندارد صفای اشک

در دامنت گریستن سازم آرزوست تا سرکنم نوای دل بی نوای وای

من از چشم تو ای ساقی خراب افتاده‌ام لیکن بلایی کز حبیب آید هزارش مرحبا گفتیم

چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست

آه ه ه ه ه!

ایران دیگه هیچ وقت روزایی مثل اون روزا رو نمی بینه! این جمله کورش کبیر اشک رو تو چشام جمع می کنه: "نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این سرزمین وارد آید"

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد