اصصابم ازی مملکت ..... خراووه
کلافم
ولش کو حرف بزنم به جرم سیاسی بودن پروفایلمه می بندن
از همی کرته کرتم میفتیمان
فقط کاش کاری ازم بر میامد
از ای که یه ی گوشه نشتم و فقط غر می زنم و غصه موخورم اصصابم داغانه
دلم موخواد بتانم بری نجات مردمم بتانم یه کاری بکنم
دلم موخواد جانمه فداشان بکنم
ولی چه جوری؟
من خسته ام...خسته از آینه...از آدمی...از آسمان
مگر تحمل یک پرنده ی کوچک خانه زاد،
یک پرنده ی جامانده از فوج باران خورده ی بی بازگشت،
تا کجای آسمان تمام رویاهاست؟!؟
فقط بگو کی وقت رفتن فراخواهد رسید؟
من خسته ام...خسته از آینه...از آدمی...از آسمان
مگر تحمل یک پرنده ی کوچک خانه زاد،
یک پرنده ی جامانده از فوج باران خورده ی بی بازگشت،
تا کجای آسمان تمام رویاهاست؟!؟
فقط بگو کی وقت رفتن فراخواهد رسید؟