انتظار ...چه وازه نامانوسی ...
چیزی که تا ته دره می کشونه آدم رو ..هر یه دقیقه ش 1 سال می
گذره ..با کلی حس مرگ و خفگی و تهوع ..پر از رنج ..رنجی که عاشق تحمل کردنشی ...
خدایا تو ای ن ماه عزیز یه پنجره از پنجره های انتظار تمام بچه های این باشگاه و خودم و دوست عزیزم که الان دیگه تو این باشگاه نیست...