آسمان فرصت پرواز بلندیست ولی / قصه اینست چه اندازه کبوتر باشی
غروبهای همیشه چقدر دلگیرند
و لحظههام تو را هی بهانه میگیرند
دقیقه... ثانیه... ساعت... تمام روز و شبم
در انحنای نگاهت هنوز درگیرند
به کجا چنین شتابان؟؟؟
به هیچ چیز این دنیا
...اعتمادی نیست...