آسمان فرصت پرواز بلندیست ولی / قصه اینست چه اندازه کبوتر باشی
غروب‌های همیشه چقدر دلگیرند
و لحظه‌هام تو را هی بهانه می‌گیرند
دقیقه... ثانیه... ساعت... تمام روز و شبم
در انحنای نگاهت هنوز درگیرند
به کجا چنین شتابان؟؟؟
به هیچ چیز این دنیا
...اعتمادی نیست
.....نه به گل......
نه به باد.
نه به گل که می روید
...نه به باد که می وزد..
به هیچ کس هیچ اعتمادی نیست
نه به تو..
..نه به من
نگاه کن...
هر آینه اینجا.....
تصویر درد آلودی است
که ما را می خراند به عشق
زندگی رویش یک حادثه نیست... زندگی رهگذر تجربه هاست