نتایح جستجو

یا رب سببی ساز که یارم بسلامت باز آید و برهاندم از چنگ ملامت

تاب بنفشه میدهد طره ی مشک سای تو پرده ی غنچه می درد خنده ی دلگشای تو

:crying: آرامم کن... همین و دیگر هیچ...

با توام ..با تو خدا...یک کمی معجزه کن...چند تا دوست برایم بفرست...پاکتی از کلمه...جعبه ای از لبخند نامه ای هم بفرست....کوچه های دل من....باز خلوت شده است...پیش از آن که برسم...دوستی را بردند یک نفر گفت به من...باز دیر آمده ای ...دوست قسمت شده است... با توام...با تو خدا...یک دل قلابی...یک دل خیلی...

قلب دختر از عشق بود پاهایش از استواری و دست هایش از دعا اما شیطان از عشق و استواری و دعا متنفر بود پس کیسه ی شرارتش را گشود و محکم ترین ریسمانش را به در کشید . ریسمان نا امیدی را دور زندگی دختر پیچید، دور قلب و استواری و دعاهایش نا امیدی پیله ای شد و دختر ، کرم کوچک ناتوانی خدا فرشته های امید را...

کاش به جای این همه باشگاه زیبایی اندام یک باشگاه زیبایی افکار هم داشتیم مشکل امروز ما اندام ها نیستند ، افکارها هستند ...

تا کی می صبوح و شکر خواب بامداد هشیار گرد هان که گذشت اختیار عمر

بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید از یار آشنا نفس آشنا شنید...

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد خلق را ورد زبان مدحت و تحسین منست

روی تو مگر آینه ی صنع الهیست حقا که چنین است و درین روی و ریا نیست

توی مارپله ی زندگی ، مهره نباش که هر چی گفتن بگی باشه... تاس باش که هر چی گفتی، بگن باشه !

من که در آتش سودای تو آهی نکشم کی توان گفت که بر داغ دلم صابر نیست

باشد ای دل که در میکده ها بگشایند گره از کار فرو بسته ی ما بگشایند

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش زده ام فالی و فریاد رسی می آید

موی سیاهم برهت کرده ام سپید تا که نگویند نیست بالاتر از سیاهی رنگ

به چه میخندی تو ؟ به مفهوم غم انگیز جدایی؟ به چه چیز؟ به شکست دل من یا به پیروزی خویش ؟ به چه میخندی تو ؟ نگاهم که چه مستانه تو را باور کرد؟ یا به افسونگری چشمانت که مرا سوخت و خاکستر کرد ؟ به چه میخندی تو ؟ به دل ساده من میخندی که دگر تا به ابد نیز به فکر خود نیست ؟ خنده دار است بخند . . .

برهنه می آئیم برهنه می بوسیم برهنه می میریم با این همه عریانی هنوز قلب هیچکس پیدا نیست . . .

کاش توی زندگی هم مثل فوتبال وقتی زمین می‌خوردی و از درد به خودت می‌پیچیدی یه داور می‌اومد از آدم می‌پرسید:می‌تونی ادامه بدی؟! تو هم میگفتی نه ، باید برم بیرون . . .

این روزها بُرد با کسی ست که بی رحم باشد از دلت که مایه بگذاری ســوخـــــته ای . . .

از تصادف جان سالم به در برده بود و میگفت: زندگی اش را مدیون ماشین مدل بالایش است و خدا... همچنان لبخند میزد