نتایح جستجو

درد زده است جان من میوه ی جان من کجا درد مرا نشانه کرد درد نشان من کجا

دیروز به یاد تو و آن عشق دل انگیز بر پیکر خود پیرهن سبز نمودم در آینه بر صورت خود خیره شدم باز بند از سر گیسویم آهسته گشودم عطر آوردم بر سر و بر سینه فشاندم چشمانم را ناز کنان سرمه کشاندم

تا کی ای دلبر دل من بار تنهایی کشد ترسم از تنهایی احوالم به رسوایی کشد

شنیده ام که به شاهان عشق بخشی تاج به تاج عشق تو من مستحقم و محتاج

دلم جز مهر مه رویان رهی دیگر نمیگیرد ز هر در میدهم پندش ولیکن در نمیگیرد

آنکه رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد صبر و آرام تواند به من مسکین داد

می رسد روزی که شرط عاشقی دلدادگیست آن زمان، هر دل فقط یک بار عاشق می شود

مست عشقم، مست شوقم، مست دوست مست معشوقی که دنیا دست اوست

[IMG]

[IMG]

[IMG]

یاد وصال می کنم، دیده پر آب می شود شرح فراق می کنم، سینه کباب می شود

منم عاشق مرا غم سازگار است تو معشوقی تورا با غم چه کار است

آنقدر در کشتی عشقت نشینم تا سحر یا به ساحل میرسم یا غرق دریا میشوم

نمی دانم چه تاثیریست در عشق که بیمارش به صحت نیست مایل

تو با من باش و بگذارعالمی از من جدا گردد چو یکدم با تو بنشینم دل از هر غم رها گردد

دلا دیشب چه می کردی تو در کوی حبیب من الهی خون شوی ای دل تو هم گشتی رقیب من

رخ زیبای تو را خال زنم بر بدنم تا بماند یادگار کفنت در بدنم

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست دل سودا زده از غصه دو نیم افتادست

تا نگردی آشنا از پرده رمزی نشنوی گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش