من وقتي اسم بابك ، ستار خان و باقر خان و ميرزاكوچك خان جنگلي مي ياد بغض گلومو مي گيره و اگه تنها باشم هميشه گريه مي كنم . اينها واقعا مردان بزرگي بودند كه آزادي رو كامل فهميده بودن و به دنبالش مي رفتن و اميدوار بودن كه راهشون ادامه پيدا مي كنه اما نمي دونستن كه نصف محتاج مي شيم و نصف معتاد ...