نتایح جستجو

آخه من پیش شما با اون ید طولا در ادبیات حرفی واسه گفتن دارم فقط چند بیت شعر حفظم همین حق استادی شما هم بچشم در خدمتیم در بست

من مانده ام مهجــــــــــور از او، بیچاره و رنجور از او گویی که نیشــــــی دور از او، در استخوانم می رود

نیست تردید که این زمستان گذرد وز پیش پیک بهار با هزاران گل سرخ بی گمان می آید

در کنج دلم عشق کسي خانه ندارد کس جاي در اين خانه ويرانه ندارد دل را به کف هر که دهم باز پس آرد کس تاب نگهداري ديوانه ندارد در بزم جهان جز دل حسرت کش مانيست آن شمع که مي سوزد و پروانه ندارد دل خانه عشقست خدا را به که گويم کارايشي از عشق کس اين خانه ندارد در انجمن عقل فروشان ننهم پاي ديوانه سر...

ای ساربان آهســته ران، کــــارام جان من می رود وان دل که با خود داشتــم، با دل ستــانم مــی رود

جان من از جان گذشتن کار عشاقان بود لیک چون جانم تویی بر من نه این آسان بود جان من جانا تویی من نگذرم از جان خویش گرچه اول شرط اندر عشق ترک جان بود

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی چه زیان تورا که من هم برسم به ارزویی اگر شکست دل من به فدای چشم مستت سر خمره ای سلامت شکند اگر سبویی

عالم از ما نغمه پرداز است و خاموشیم ما مردم از ما هوشیارنند و مدهوشیم ما مارا کسی نمی آرد به خاطر ای عجب یاد عالم میکنیم اما فراموشیم ما

ای دل چکنم به او که دل یار تو نیست از یار چه پرســــم که چرا یار تو نیست با او چه سخــــن تو خود گرفتـار شدی ما را چه گنـــه که او وفــا دار تو نیست

حسادت چیه ؟ بابا شما استاد من هستین من مکانیک چه میدونم ادبیات چیه ؟ احتمالا اشتباهی شده ؟

ما را بدلق مرقع مبین و خوار مدار که باده نشعه دهد آنچه در صفات بود

سلام خانوم فعال تالار ادبیات عیدت مبارک گلم

تا کی غم آن خورم که دانم یا نه این عمر به خوش دلی گذارم یا نه پر کن قدح باده که معلومم نیست این دم که فرو برم بر ارم یا نه

اینم شعر زیبایی از رهی همچو نی مینالم از سودای دل آتشی در سینه دارم جای دل من که با هر داغ پیدا ساختم سوختم از داغ نا پیدای دل همچو موجم یکنفس آرام نیست بس که طوفان زا بود دریای دل دل اگر از من گریزد وای من غم اگر از دل گریزد وای دل ما ز رسوایی بلند اوازه ایم نامور شد هر که شد رسوای دل خانه مور...

ممنونم لطف دارین شما هم ایشالله از عیدت راضی باشی و بهتون در کنار خانواده خوش گذشته باشه بابا شما چقدر با دقتین من خودم تازه متوجه شدم

یار مرا غار مرا عشق جگر خوار مرا یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

ممنونم لطف دارین من اصلا خودمم نمی دونم چطوری اینطوری شد

در کارگه کوزه گری رفتم دوش دیدم دو هزار کوزه گویای خموش که هر یک به زبان حال میگفت کو کزه گر کوزه خر و کوزه فروش

ما لوبتکانیم و فلک لوبت باز از روی حقیقتی است نه از روی مجاز

بی انصاف سگ به این ماهی چرا با دستکش گناه داره طفلی سگت خیلی نازه آخره مامانه