نتایح جستجو

حرف ناگفته ام با تو دلی ست که جز به بغض عشق لب تر نمی کند !

همراز دلم بادی ست خانه به دوش ِ رسیدن ها !

دوستت دارم باید روی "برای همیشه" کار کنم

عشق همان حادثه ای ست که راه بازگشت به قبل از خود را غیر ممکن می کند

همین که عشق نباشد مرده ای و نفس می کشی که مردنت نمیرد !

چونان شاعری که واژه های پراکنده را پیش هم می چیند تا ترانه ای گم شده پیدا شود اغوش عشق تو را دور هم جمع می کند

برای فتح دنیا باید به قلب یک زن تعلّق داشت

روشن ترین روزهای من شب هائی ست که رؤیاها مرا پیش تو می برند !

آن روزها یادشان به خیر ! آدم ها قلبشان همراهشان بود و این روزها گوشی هاشان

پرتیراژترین اثر عشق بوسه است که در آغوش زیر چاپ می رود

عشق سنگ محکی ست که عیار دل را به آن می سنجند

دست هایم چون گیسوی کولی ها در باد پریشانند و نمی دانند برای چه به دنیا آمده اند وقتی دست هایت از هیچ کوچی گذر نمی کند و ساکن هیچ قبیله ای نمی شود !

رسم دنیا را بر هم می زنی و قتی گل ها پروانه می شوند برای بوئیدن تو !

جای دل سنگ هم که باشد می شکند وقتی رؤیایش را از دستش می گیرند !

اشک فصیح ترین زبان عشق ست

گذشت عمر برایم تنها فرصت بیشتری ست که بیندیشم چقدر دلم برایت تنگ ست !

خاموش که می شود آنچه در دل می ماند یک مشت تنهائی سرد ست شعلۀ عشق را می گویم

سنگ که نیست سر جایش بنشیند و از هیچ بادُ بارانی نلرزد باید آنرا ساخت پرداخت زندگی بی عشق خار ندارد امّا گل سرخی هم نخواهد داشت

عشق یعنی جوری دوست می داری انگار که هرگز آزرده ات نمی کنند و دنیا پایانی ندارد

قلب من پرنده ای ست که دنیا را از پائیزی به پائیزی دیگر پرواز می کند و از شاحه های زمان بی وقفه زرد می ریزد که چشمانت قول بهارند و تا موسم دستانت این جا همیشه پائیز می وزد !