نتایح جستجو

ترسم در این دلهای شب از سینه آهی سرزند برقی ز دل بیرون جهد آتش به جایی درزند از عهده چون آید برون گر بر زمین آمد سری آن نیمه‌های شب که او با مدعی ساغر زند

از غلط عاشقان از تبش روی او صورت او می‌شود بر سر آن موی‌ها هی که بسی جان‌ها موی به مو بسته‌اند چون مگسان شسته‌اند بر سر چربوی‌ها

در حجب مشک موی روی ببین اه چه روی آنک خدایش بشست دور ز روشوی‌ها بر رخ او پرده نیست جز که سر زلف او گاه چو چوگان شود گاه شود گوی‌ها

تســـــــــــــــــــــــــــــــــــــلیم :cry: قسمت شد سال نو کربلا باشیم <<ایشالله قسمت هر کی دوست داره بره هم بشه>> اولیشم حرم حضرت امیر ببخشید حجم عکسها خیلی بالا بود مجبور شدم کمش کنم

دوستان از اینجا شروع کنید ترسم جنون غالب شود طغیان کند سودای تو طوقم به گردن برنهد عشق جنون فرمای تو می‌آیی و می‌افکند چا کم به جیب عافیت شاخ گلی دامن کشان یعنی قد رعنای تو

در حجب مشک موی روی ببین اه چه روی آنک خدایش بشست دور ز روشوی‌ها بر رخ او پرده نیست جز که سر زلف او گاه چو چوگان شود گاه شود گوی‌ها

ز گردن و سر من گاه و تخت خویش مساز چه کرده‌ام من اگر تو سزای تخت و گهی؟ فره نجویم بر کس به عدل خرسندم چرا کشم، چو نجویم همی فره، فرهی؟

حقیقت امسال عکس زیاد گرفتیم منتها حالش نیس آپلود کنم :D

تا ابد دولت نواب ولی سلطان باد ملکت سرمدیش نامزد فرمان باد آن عصایی که شکست سر قیصر با اوست پیش قصرت به سر دست کمین دربان باد

تا به کی این تیشه خواهی زد به پای خود بس است این کهن نخل تمنا را نیفکندی هنوز ساده دل وحشی که می‌داند ترا احوال چیست وین گمان دارد که گویا قابل پندی هنوز

اسطوره ای به نام آرش اسطوره ای به نام آرش در زمان پادشاهی منوچهر پیشدادی، در جنگی با توران، افراسیاب سپاهیان ایران را در مازندران محاصره می کند. سرانجام منوچهر پیشنهاد صلح می‌دهد و تورانیان پیشنهاد آشتی را می‌پذیرند و قرار بر این می‌گذارند که کمانداری ایرانی برفراز البرزکوه تیری بیاندازد که...

تویی نقشی که جان‌ها برنتابد که قند تو دهان‌ها برنتابد جهان گر چه که صد رو در تو دارد جمالت را جهان‌ها برنتابد

یاد باد آنکه نیاورد ز من روزی یاد شادی آنکه نبودم نفسی از وی شاد شرح سنگین دلی و قصه شیرین باید که بکوه آید و برسنگ نویسد فرهاد

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد آن جوان بخت که می‌زد رقم خیر و قبول بنده پیر ندانم ز چه آزاد نکرد کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک رهنمونیم به پای علم داد نکرد دل به امید صدایی که مگر در تو رسد سایه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر آشیان در...

سلام خواهش میکنم شما کارتون خیلی بهتر بود

ببوستان می گل بوی لاله گون مستان مگر ز دست سمن عارضان پردستان جهان ز عمر تو چون داد خویش می گیرد تو نیز کام دل از لذت جهان بستان کنونکه فصل بهاران رسید و موسم گل خوشا نواحی یزد و نسیم اهرستان چه نکهتست مگر بوی دوستانست این چه منزلست مگر طرف بوستانست آن منم جدا شده از یار و منقطع ز...

ای گل تو را اگر چه رخسار نازکست رخ بر رخش مدار که آن یار نازکست در دل مدار نیز که رخ بر رخش نهی کو سر دل بداند و دلدار نازکست چون آرزو ز حد شد دزدیده سجده کن بسیار هم مکوش که بسیار نازکست گر بیخودی ز خویش همه وقت وقت تو است گر نی به وقت آی که اسرار نازکست دل را ز غم بروب که خانه...

ما گل به پاسبان گلستان گذاشتیم بستان به پرورنده‌ی بستان گذاشتیم می‌آید از گشودن آن بوی منتی در بسته باغ خلد به رضوان گذاشتیم در کار ما مضایقه‌ای داشت ناخدا کشتی به موج و رخت به توفان گذاشتیم در خود نیافتیم مدارا به اهرمن بوسیدن بساط سلیمان گذاشتیم کردیم پا ز دیده به...

گل به باغ آمده تقصیر چراست ساقیا جام می لعل کجاست به چنین وقت و چنین فصل عزیز کاهلی کردن و سستی نه رواست ای سنایی تو مکن توبه ز می که ترا توبه درین فصل خطاست عاشقی خواهی و پس توبه کنی توبه و عشق بهم ناید راست روزکی چند بود نوبت گل روزه و توبه همه روز بجاست جز از آن...

چو روی تو گل رنگین ندیدم تو را چون گل وفا آیین ندیدم من اندر مرکز رخسار خوبان چو خالت نقطه‌ی مشکین ندیدم ندیدم چون تو کس یا کس چو تو نیست ز مشغولی به مه پروین ندیدم چو تو ای بت رخت را سجده کرده بت سنگین دل سیمین ندیدم برآرم نعره‌ی...