"زهرا"

سکوت تنها کاریست که میتوان کرد....
جای تو را در قلبم خالی میگذارم....
حریمی که زندانبانان من بخوبی از آن مراقبت می کنند....
همان حریمی که ده سال پیش هیچ کس اجازه ورود نداشت....
باز من تنها شدم.....
نه میشود خندید....نه میتوان گریه کرد....ونه میشود از خاطر گذشت...
فقط سکوت....
این گذر زمان است که لب به سخن می گشاید....
سخنی در وصف محبت.....از همان جای خالی....
در کلبه متروکه قلبم....از کسی که دوستش دارم....از تو....
"اطا"

تو میدانی که من تو را به اندازه تک تک تپش های قلبم دوست دارم ....
اما به اندازه ای مال خود نیستم که این راه را با همسفری تو طی کنم..
به قدری تنهایم که در کنج تنهایی به امید صدای خدا نفس را درسینه حبس میکنم
وبه امید رسیدن معجزه ای گرم که تارو پود جسم سردم را روحی زنده ببخشد روز و شب در تنهایی خود فرو میروم
من تنهایم و در عمق تنهایی ام پر از آدم هایی است که خود را نزدیک می دانند ولی از قلب من به دورند ...
من آنقدر تنها هستم که در تک تک لحظه هایم همه هستند و هیچ نیستند...
تو برای من مثل معجزه ای بودی که قلب یخی ام را آب کرد ...
نه اینکه فراموشت کنم ...نه اینکه دوستت نداشته باشم
نه ...
فقط آنقدر در تنهایی محاصره شده ام که هیچ کس را حق ورود نمی دهند این زندانبانان ..
من تنهایم ولی تو را فراموش نمی کنم ...
تو تنها کسی هستی که در عین دوری بسیار به من نزدیکی.......
"زهرا"

التماس دعا

تولد حاج اقا اس اچ همگی بیایین تو ...

سپاس فراوان

سلام !
سلام به روی کسی که می داند مخاطب شعر هایم بوده ...!
سلام گرم مرا پذیرا باش...!
دیگر شبانگاهان گذر نمی کنم از کوچه ی آشنایی ...
روز ها می آیم تا نباشی تا چشمانم به چشمانت نگاه نکند...
تا شرمسار نباشم از راهی که نیمه راه رها کردم ...
تا شاید مرحمی باشد بر دلم که فراموش کنم تمام شب ها را ..
تا شاید عفو بخورد بر این حکم بریده بر من ...
نبودنم دست خودم نبود که اگر بود تا ابد می ماندم ...
زجر ها کشیدم تا امروز ....
روزگار خوبی نیست ....
اگر توانستی فراموشم کن ...
ولی برای من سخت است ...خیلی سخت ...
"زهرا"

ممنونم
بسيار زيبا

سلام نازنین
همیشه سالم و خوب باشی..!
زهرا جونمموفق باشی

گاهی محکوم میشی به سکوت ...
گاهی حکم میبرن برایت این قاضی های این روزگار کهنه...
تو مجکوم میشی به کار نکرده و بعد زندانیت میکنند تا روحت را خفه کنند تا دلت را سنگ کنند
تا مثل خودشان کنند تو را...
سنگ...
شب ها زجر میکشی به امید رسیدن معجزه ...
معجزه ....مسخره است ...
و تو برای ثابت کردن بی گناهیت به جان دردانه ی از دست رفته ات قسم میخوری
ولی حکم قاضی حکم ابد است ...
حال این تویی و دلی که شب و روز خیره میشود به نقطه ای برای رسیدن معجزه ...
می شکنی و تکه هایت را با دستانت جمع میکنی تا خون جلوی چشمانت را بگیرد
من محکوم شدم به تنهایی ...
نه که تنهایی را دوست داشته باشم ...نه...
ولی حکم قاضی تغییر ناپذیر است ...
حکم مرا بریدند و اجرا کردند و دلم را سنگ کردند ...
من تا" خود" بودنم راه زیادی دارم ...
تا خودم شوم تا هیچ قاضی جر خدایم برایم حکم صادر نکند راه زیادی دارم ...
راه بس طولانی است و پاهای من خسته و نا توان ..
اما باید به تنهایی بروم ...
تمامش را ...
"زهرا"

من دختر بودنم را دوست دارم…
نه اینکه همیشه خشنود باشم..اما دوست دارم
همین که می توانم موهایم را بلند بلند...کوتاه کوتاه کنم
و چیز شگفت آوری نباشد این کوتاه وبلند کردن*ها
همین که می*توانم ارغوانی وآبی وزرد وصورتی وقرمز بپوشم
همین همدم مادر بودن…
مورد اعتماد پدر بودن را
همین که میتوانم مادری کنم…
آسان اشک بریزم….آسان بخــــندم
همین نیرومند بودن را
همین نازک بودن و شکیبایی را
دوست دارم

سلام
خوبی

ارزشمندترین مکان هایی که می توان در دنیا حضور داشت :

در فکر کسی ،

در قلب کسی ؛

و در دعای کسی ...