اَنـدوه که اَز حَــد بگــذَرَد جایـَش را مـــے دَهَد بــه یــک بـــے اعــتنایـــے مـُـزمـِن !
دیـــگـَـر مـهـم نـیـســت : بــــــــــودَن یا نـبـــــــــودَن ؛ دوست داشـتــن یا نـَداشـتـَــن
آنـچه اَهـمـیـَت دارَد کــــشــــدارے رَخـوتـنـاک حســے اســت کـه،
دیگــر تـو را به واکـنـش نمـــے کـشانـــَـد !
دَر آن لَـحظه فـقـط در سُـکوت غـَـرق مـــے شَـوی ونـگـاه مــے کـُـنــے و نـگــــــــــاه...!