-
مرسی...خیلی زیبا بود عزیزمم
[IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG] [IMG]
[IMG][IMG] میلاد مسعود ختم رسل حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه واله وسلم تهنیت باد [IMG] [IMG]
احتمالا اون توصیف کننده خیلی شکمو بوده
نیاز نیست انسان بزرگی باشیم ... " انسان بودن " خود ، نهایت بزرگی است .
می توان ساده بود ولی انسان بود
به همین سادگی ...
افتخار این نیست که ...
جشن عروسی ات را در روز تولد ائمه بگیری ...
بلکه افتخار این است که :
جشن عروسی ات را بگونه ای برگزار کنی که مورد رضایت ائمه باشد ...
کهنه فروش تو کوچه مون داد میزد : کهنه میخریم، وسایل شکسته و درب و داغون میخریم ...
بی اختیار فریاد زدم : قلب شکسته ای - که روزگاری قیمت داشت - هم میخری؟
گفت: اگر برایت ارزش داشت، به دست نا اهل و بی لیاقت نمی دادی تا آنرا بشکند ...
راست میگفت ...
ما در زندگی مرتبا با درسهای تازه ای روبرو می شویم ،
و تا زمانی که درسی را یاد نگیریم مجبور به گذراندن دوباره آن هستیم ...
چند روزیه که دست و دلم به نوشتن نمیره ... دروغ چرا ، دستم آره و دلم نه ...
دارم به این نتیجه میرسم که :
عمریه تمام کارها رو دل انجام میداده ، نه دست...
چقدر عجیب است که " یک نقطه " پایان یک جمله ی نوشته شده را می رساند و " سه نقطه " پایان بی نهایت جملات نوشته نشده را ...
زندگی آنقدرها هم که میبینی سیاه نیست ، گاهی باید عینک آفتابی ات را در روزهای ابری و بارانی از چشم برداری ...
فقط همین ...
شاید دستی ، چتری را برایت منتظر است ...
دیگران می توانند در مورد شما هر فکری کنند یا هرچیزی بگویند ، اما شما حق ندارید آن چیزی بشوید که آنها فکر میکنند یا می گویند.
درعین فروتنی باور کنید که بهترینید و لایق،
با توکل به خدا ، در مسیر درست گام بردارید ...
ممنون رفیق
اکبر عبدی همبازی مرحوم حسین پناهی، خاطره‌ای از همکار سابقش می‌گوید که خواندن آن خالی از لطف نیست.
اکبرعبدی می‌گوید:
«یک روز سر سریال بودیم.
هوا هم خیلی سرد بود.
از ماشین پیاده شد بدون کاپشن.
گفتم: حسین این جوری اومدی از خانه بیرون؟ نگفتی سرما می‌خوری؟!
گفت: کاپشن قشنگی بود نه؟
گفتم: آره.
گفت: من هم خیلی دوستش داشتم ولی سرراه یکی را دیدم که اون هم دوستش داشت و هم احتیاجش داشت.
من فقط دوستش داشتم!
خیلی خیلی متشکرم دوست عزیزم از مطالب قشنگی که می فرستی ......
روزي زني روستائي که هرگز حرف دلنشيني از همسرش نشنيده بود، بيمار شد شوهر او که راننده موتور سيکلت بود و از موتورش براى حمل و نقل کالا در شهر استفاده مى‌کردبراى اولين بار همسرش را سوار موتورسيکلت خود کرد. زن با احتياط سوار موتور شد و از دست پاچگي و خجالت نمي دانست دست هايش را کجا بگذارد که ناگهان شوهرش گفت: مرا بغل کن. ... زن پرسيد: چه کار کنم؟ و وقتي متوجه حرف شوهرش شد ناگهان صورتش سرخ شد با خجالت کمر شوهرش را بغل کرد و کم کم اشک صورتش را خيس نمود. به نيمه راه رسيده بودند که زن از شوهرش خواست به خانه برگردند، شوهرش با تعجب پرسيد: چرا؟ تقريبا به بيمارستان رسيده ايم. زن جواب داد: ديگر لازم نيست، بهتر شدم. سرم درد نمي کند. شوهر همسرش را به خانه رساند ولى هرگز متوجه نخواهد شد که گفتن همان جمله ى ساده ى "مرا بغل کن" چقدر احساس خوشبختى را در قلب همسرش باعث شده که در همين مسير کوتاه، سردردش را خوب کرده است. *عشق چنان عظيم است که در تصور نمي گنجد. فاصله ابراز عشق دور نيست. فقط از قلب تا زبان است و کافي است که حرف هاي دلتان را بيان کنيد*
سپاس...
زیبا بود عزیزم.
merc ziba bood
می نوشتیم در آن
از غم و شادی و رویاهامان
از گلایه هایی که ز دنیا داشتیم
من نوشتم از تو:
که اگر با تو قرارم باشد
تا ابد خواب به چشم من بی خواب نخواهد آمد
که اگر دل به دلم بسپاری
و اگر همسفر من گردی
من تو را خواهم برد تا فراسوی خیال
تا بدانجا که تو باشی و من و عشق و خدا!!!
تو نوشتی از من:
من که تنها بودم با تو شاعر گشتم
با تو گریه کردم
با تو خندیدم و رفتم تا عشق
نازنیم ای یار
من نوشتم هر بار
با تو خوشبخترین انسانم…
ولی افسوس
مدتی هست که دیگر نه قلم دست تو مانده است و نه من!!!
سلام مرسی خیلی قشنگ بودممنون عزیزم
ممنون به خاطرپیامت...
.salam,mamnoon azizam -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
