شکر... به قامت بلند شب، شب... چه غریب است این پادشاه در سرزمین خویش، تا میرسد نوبت حکم فرمانیش همه به خواب ناز میروند... بخوابید، شاید بی خبری شما حرمت شب را فزونی می بخشد، سایه تان بسی سنگین است... تا می آیی به قول شیخ : بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست..........
