-
باز دلم یا دشما میکند ، یادهمان لطف و صفا میکند
این دل بی کینه همیشه تورا ، برسر سجاده دعا میکند
گرچه درون دل ماجای توست ، بازدلم یادشما میکند
سلام دوست عزیزم
خوبی
سلام دوستم خوبی؟
از اشناییت خوشوقتم
صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه ی آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن میروید
در ابعاد این عصر خاموش
من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا تا برایت بگویم
چه اندازه تنهایی من بزرگ است.
و تنهایی من شبیخون حجم تو را پبش بینی نمیکرد.
و خاصیت عشق این است
کسی نیست بیا زندگی را بدزدیم
آن وقت میان دو دیدار قسمت کنیم.
بیا با هم از حالت سنگ چیزی بفهمیم
بیا زودتر چیزها را ببینیم
ببین عقربک های فواره در صفحه ی ساعت حوض
زمان را به گردی بدل میکنند.
بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی ام.
.
.
.
خب پس من نبودم
خوش باشی همیشه
سلام!
رسیدن بخیر
این چند روز اصلن نبودی نغمه جان
فاصله
استادی از شاگردانش پرسید:
چرا ما وقتی عصبانی هستیم داد می زنیم؟
چرا مردم وقتی عصبانی هستند سر هم داد می کشند؟
شاگردان فکری کردند و یکی از آنها گفت:
چون در آن لحظه آرامش و خونسردیمان را از دست می دهیم!
استاد پرسید:
این که ما آرامشمان را از دست می دهیم درست است، اما چرا با وجودی که طرف مقابل کنارمان قرار دارد داد می زنیم؟
آیا نمی توان با صدای ملایم صحبت کرد؟
چرا هنگامی که خشمگین هستیم داد می زنیم؟
شاگردان هرکدام جواب هایی دادند ولی پاسخ هیچکدام استاد را ارضی نکرد!
سرانجام او چنین توضیح داد:
هنگامی که دو نفر از دست یکدیگر عصبانی هستند، قلب هایشان از یکدیگر فاصله می گیرد. آنها برای اینکه این فاصله را جبران کنند مجبورند که داد بزنند.
هرچه میزان عصبانیت و خشم بیشتر باشد، این فاصله بیشتر است و آنها باید صدایشان را بلندتر کنند.
ادامه دارد ...
مرسی... -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
