ای کاش
هزار تیغ برهنه
بر اندوه تو می نشست
تا بتوانم
بشارت روشنی فردا را
بر فراز پلک هایت
نگاه کنم
اینک
صدای آن یار بی دریغ
گل می کند در سبزترین سکوت
و گلهای هرزه را
در بارش مداوم خویش
درو می کند
جنگل
در اندیشه های سبز تو
جاری ست
بسلامتی!
خوبه پس شما هم مثل خودم ناپیوسته ای!!!
البته من درسم تمومیده.
ولی چه ستمیه کارشناسی ناپیوسته قبول شدن!!!
1000 بار جیگر آدمو بالا میارن تا یه مدرک بهت بدن!